hann skipet er þar lænde. oc gecc hann þægar ofan um graddornar oc kallaðe til sin æinn rækkiosvæin sinn. oc gængo þæir þa baðer skyndelega ovan til skipsens. oc funndu þæir þar æina friða fru sæm alfkona være. oc tok hann þa i skikkioskaut hænnar oc læidde hana með ser i kastalann. oc var hann mioc feginn af þæim hinum fagra fund. þui at hon var hin friðasta allra þæirra er hann hafðe fyrr set. oc vissi hann at sonnu at hon var rikrar (ættar). oc sneri hann sua mikilli ast til hænnar at alldregi fyrr unni hann kono sua mykit. Þæsse herra atte æina systor[22] hina friðasto mœy. oc læiddi hann hana þangat i þat hit fagra loft systur sinnar. oc fecc þa hina friðv fru i gæzlo oc felagskap[23] hænnar. oc var hon þar i myklo yvirlæte. oc rikulega hænne þiónat. Hann klædde hana rikulega með hinum villdastom klæðom. er i þui lande funndusk. hann gecc oftsamlega til hænnar. þui at hann unni hænni af ollu hiarta. oc bað hann hænnar þa mioc. En hon lezc æigi vita þat sem hann mællti. oc syndi hon honum þa bælltit er læst var um hana oc mællti. Alldre scal ec unna manne sagðe hon næma þæim er sua lœysi þetta bællti af mer. at hann sliti þat æigi i sundr. Sem hann hafðe hœyrt svor hænnar þa ræiddizc hann oc mællte til hænnar i angre oc ræiði sinne. Sua er þer sem riddara æinom er her i landeno. hann værsk fyrir kuanfange oc kuæzc engarrar kono vilia fa ne engri unna fyrir saker rikis ne fiar. nema þæirrar æinnar er æftir fallde skyrtu hans sua huarke viðr kome knifr ne sox. oc hygg ec sagðe hann at þu mant þann folld hava gort. Sem hon hœyrðe þa andvarpaðe hon oc myndi nesta i uvit[24] falla. En hann tok hana i faðm ser oc sundr skar bliatbonden oc tok hændi sinni a bælltino oc viðr læitaðe at lœysa oc gat allzækki at gort. Oc þui nest var ængi sa riddari i Brætlande at æigi for þangat at fræista ef bælltit gæti lœyst. oc gato allz ængi at syst. oc stoð þa sua buet lengi.
18. Þvi nest bar sua at at Meriadus lagðe atræið við riddara þann er ufriði upp hællt i mote honom. oc stæfndi hann þa til sin myklom fiolda riddara. oc kom þar fyrstr allra herra Gviamarr rikulega herbuin oc i fylgð hans hundrað riddara væl klædder a goðom vapnhæstom. þui at Meriadus hafði honom orðsænding gorva upp a mikla aumbun. sem hinum villdasta vin sinom oc felaga. at hann skylldi æigi bila honom i slikri nauðsyn. at hialpa honom. Nu sem Gviamar var þar komenn þa fagnaðe honum Meriaðus oc herbyrgði hann oc herlið hans i turn kastala sins sœmelega með gnogum fongum. Oc sændi hann þa æftir systur sinni tva riddara oc bauð hænni i astsæmd sina
