oc þæirra astar þokke oc með huæriom hætte samer at ælska oc tryglega astar gæta. sua sem Ouidius kennir i bok astarvela. Þar var su hin kurtæisa fru sætt. oc æina friða mœy fecc herra hennar at þiona hænni. þæsse var systur dotter hans. hin kærasta huar[8] annarre hon oc fru hænnar. Með frunne var þesse mær þæim stundum er hon for hæiman til þess er hun hæim kom. þes a milli[9] kom þar alldregi maðr ne kuenmaðr. sua var hon byrgð innan þæss hins hova stæingarz oc gecc alldregi or garðenom.
6. Þann hinn sama dag sem non var liðit. su hin friða fru sem hon hafðe sofet æftir mat. þa gæcc hon i grasgarðenn oc þionostomær hænnar með hænne at huggaz oc skæmta ser. Sem þær litu ovan til siovarins. þa sa þær skipet siglande með innfallande floð i hofnena. oc engan mann a skipino. oc lændi þar undir stæingarðenom. Sem hon hafðe þetta set þa ræddezc hon oc villdi brott ganga oc var þat æigi undr at hænni þotte kynlegt sua at hon roðnaðe oll. En fylgismær hænnar var kurtæis oc hyggin. huggaðe fru sina oc gærðe urugga oc uredda. oc kastaðe skikkiu sinni oc gecc ovan til strandar oc sa a skipet sua fritt oc fagrt oc sua rikulega buet. at alldri sa hon annat þui likt. oc fann hon þar ækki vetta a. nema riddara æinn sofanda. Oc fyrir þui at hon sa hann blæikan oc bloðlausan. þa hugði hon at hann være dauðr oc skundaðe hon þa aftr oc kallaðe þangat fru sina. oc sagðe henne þat sem hon hafðe set oc kærðe mioc oc kuiddi at riddarenn myndi dauðr vera.
7. Fru hænnar suaraðe hænni. Skundum nu sagðe hon til skipsens. ef hann er andaðr vit skulom grava hann. prestr[10] varr man duga okr. en ef vit finnum hann kuikan þa man hann rœða við okr. Þui nest skundaðo þær baðar fruen fyrir en mæren æftir hænni. Sem hon var komen a skipet. þa nam hon staðar fyrir rækkionne oc hugði vandlega at riddaranom. oc kærðe hon þa oc harmaðe mioc œsko hans oc rygglæik oc varkyndi siuklæik hans. oc lagðe hon þa hond sina a briost honom oc kændi at hann var hæitr oc at hiarta hans barðe undir siðunni. En riddarenn er aðr var sofande vaknaðe i þui er hon tok a honom. oc er hann læit hana þa gladdezc hann myklom fagnaðe oc hæilsaðe hænne þægar með hinum bliðastom orðum. Nu væit hann at sonnu at hann hævir lænt. En hon gret þegar ahyggiofull fyrir honum. suaraðe kuæðiu hans fagrum oc goðviliaðom orðum. oc spurði hann þui nest or huerio lande hann var komenn. eða or bardaga flyt.
8. Fru sagðe hann þat er æi með þæim hætte. en ef þer likar
