kennelegr vinr oc hinn kæraste herra sinom konongenom. hann var hinn vaskaste riddare i vapnom. oc atte hann með sinni æiginni pusu tvau bornn sun oc dottor. Vngen het dotter hans. en sun hans Guiemar. I ollum þæim konongdome var engi maðr honum iamfriðr. moðer hans unni honum yvir alla livande. oc i allum lutom likaðe hann vel fæðr sinom. Þægar sem hann var hæiman fœrr þa sænde hann faðer hans hæiman til konongs hirðar at þiona kononge. En suæinnen var vitr oc vaskr þokkaðezt oc vinsælldezt allu konongs hirðliði. Siðan sem honum vox vit oc vasklæikr. þa bio konongrenn hann rikulega ollum riddara hærklæðom sua tigurlega sem hann villdi sialfr œskia.
2. Gviamar sem hann var riddare. þa dualdezt hann þar mioc længe. Siðan skildizk hann við konong oc allt hirðlið hans i vinsælld oc vinatto. oc stæfnde hann þaðan i Flandr at rœyna rœysti oc riddaraskap sinn. þui at um þa daga var þar iafnan ufriðr oc bardagar. En huerge i Lorenge ne i Burgunnie. oc æigi i Angeo ne i Gaskunnia fanzk engi honum iamvaskr i vapnaskifti. En þat var undarlegst i hans natturo at hann hafnaðe vandlega konom at unna. þui at engi var sua frið ne agæt fru ne frið mær at hann villdi sinni ast til snua. En engi myndi honum syniazc ef hann villdi til mæla. Margar birtu honum bærlega vilia sinn. en hann lezk æcki vita huat er þær villdu. þuiat hugr hans horfðe sua vandlega fra þæim at engi þæirra gat þat fundit at hann myndi kono vilia hava.
3. Sem hann var i bloma oc hæzstom tima œsko sinnar. þa for hann hæim at sia foðor sinn oc herra. moðor oc systur. er lengi hofðu langat til hans hæimkuamo oc fundar. oc dualdezc hann þa hæima með þæim vel sua manað fullan. Þui nest likaðe honom at fara a dyra væiðar. oc stefndi hann þa til sin um kuelldit riddarom sinom oc væiðemonnum. En um morgonen for hann i morkena. þui at þeskonar skemtan likaðe honom æinkar vel oc fundu þæir þegar æinn mikinn hiort oc varo þa hundarner lœystir og fylgðo þa væiðemenn hirtinom. En sa hinn ungi maðr ræið tomlega æftir oc æinn suæina hans oc fœrðe honom boga hans oc sporrakka dyra oc villisvina. En hann villdi giarna skiota ef nokot dyr kœme i skotmál fyrr en hann fœre þaðan. Þa læit hann æigi fiarre ser i æinum þykkom runn hiartkollo æina oc kalf hennar hia hænni. en var oll sniohuit oc hafði æina kuisl hiartarhorns i miðio ænni. oc liop hon þægar or runnenom er hon hœyrði gauð sporrakkanna. En hann bændi boga sinn oc skaut at hænni oc laust hana framan i briostet. en hon fell þægar til iarðar. en brodrenn þægar aftr snærizc oc laust Gviamar
