Ollum þæim er guð hævir let vizsku oc kunnasto oc snilld at birta. þa samer æigi at fela ne lœyna lan guðs i ser. hælldr fellr þæim at syna oðrom með goðvilia þat sem guði likaðe þæim at lia. þa bera þæir sem hinn villdaste viðr lauf oc blóm. oc sem guðlæikr þæirra frægizst i annars umbotum. þa fullgærezt allden þæirra oc nœrer aðra. Þa var siðr hygginna oc hœverskra manna i fyrnskonne. at þæir mællto frœðe sin sua sem segi með myrkum orðum oc diupom skilnengom saker þæirra sem ukomner varo. at þæir skylldo lysa með liosom umrœðum þat sem hinir fyrro hofðo mællt. oc rannzaka af sinu viti þat sem til skyringar horfðe oc rettrar skilnengar af þæim kænnengom er philosophi fornar spekingar hofðu gort. Siðan sem alldren læið framm oc æve mannanna þa vox list oc athygli oc smasmygli mannkynsens með margskonar hætte. sva at i ollom londum gærðuzc hinir margfroðasto menn mælande sinna landa tungum. En þæir sem lif sitt vilia lytalaust varðvæita. þa samer iamnan nokut þat at ihuga oc iðna er þa gære sialfa vinsæla oc af kunnasto sinne mege aðra frœða. Oc fyrir þui ihugaða ec at gæra nokora goða sogu oc or volsku i bokmal snua. at þat mætte flæsta hugga er flæstir mego skilia. En lioð þau er ec hævi hœyrt er gor varo i syðra Brætlande af þæim kynlegom atburðom er i þui lande gærðuzc. þa likaðe mer at snua oc oðrum segia. þui at ec hafða mioc morg hœyrt þau er ec vil at visu fram telia. oc engum glœyma af þui er ec ma minni minu a koma. æinum kurtæisum konongi er guð leðe yvir oss vizku oc valld. gævo oc gnott margfallegs hins frægiazta goðlæiks. Þui ihuga ec oftsamlega at samna lioðen oll oc i æina bok at fœra þer herra minn hinn hœverske konongr. ef þer lika þa er mer fagnaðr at starf mitt þækkez oc hugnar sua hygnum hofðingia oc hans hirðar kurtæisom klærkom oc hœværskom hirðmonnom.
I.
Guiamars lioð
1. Sogur þær er ec væit sannar oc Brættar hava lioðsonga af gort vil ec segia yðr sem ec ma með fæstom orðum. En sua sem ritningar hava synt mer vil ec sægia yðr atburði þa sem gerðuzt a hinu syðra Bretlande i fyrnskunni. Um þa daga reð þui riki Odels konongr stundom i friði oftsamlega i úro oc i ufriði. Þessom kononge þionaðe með villd oc goðvilia æinn rikr lændr maðr er allre reð æinn Leunsborg. oc var hann kallaðr Dridias at nafne. Þesse var æin-
