drambvisi. mikillæti. ofpruðleic. oc sagðe at þat var ei sacar hans. helldr af þui at hugr hennar stoð a oðrum. Hann kvað ser lica athævi hennar. þo at hon være ei sva mikillat ne sva uhofsom i skarti sinu. i lazan klæða sinna oc hofuðfallda. oc sva einkennilego drambe er hon bar a ser. Nu sem hon villdi engum kosti hafna ne af lata tiltekiu (oc) uhofsamlego drambe sinu. þa senndi Naboreis bonde hennar eftir morgum þeim monnum ei villdazter[2] varo. oc er þar komo hinir skylldazto frænndr hennar. þa kęrðe hann firir þeim þat sem honum mislicaðe i atævom hennar. oc sende hann henni þa orð með frændom hennar. at mioc angraðe hann at hon vill ei af lata ofstarki sinu. Ef henni licaðe þa villde hann giarna at hon eftir late raðom hans oc af late ofstarki sinu. En nu heyrit hverso hon svaraðe bonda sins orðsendingvm. Herrer kvað hon. ef bonda minum mislicar oc firirkann at ec klæða mic. oc at ec bvmzc virðulega sem siðr er friðra oc kurteisra kvenna. þa kann ec engan annan orskurð orðzenndinga hans. en þat at þér segit af minni hennde. at hann late lengi vaxa skegg oc campa. siðan skere hann af hvarttveggia. þa hevir hann vel hefnt sin sem abruðigr herra. Đeir er heyrðu svor frunnar gengv fra henni. oc logu mioc at orðvm hennar. oc gerðo ser gaman af svorum hennar. oc var þetta mioc viða dreift oc fregit hvervitna. Þeir er skola helldo at gera streingleiki gerðo fagran strengleicssong vm Naborez. oc kallaðo strengleikinn nafns[3] hans.
XIX.
Ricar hinn gamli
Ek vil telia yðr einn strengleic oc segia yðr soguna. af hveriu efni hann var gorr. Þessi strengleicr heitir Ricar[2] hinn gamli. Forðom bio i syðra Brettlannde einn ricr konungr. hann atti friða dottur. hann vnni henni mikit oc tignaðe hana mioc. þui at hon var frið oc kurteis. hon kunni vel harpa oc gigia. I þui fylki var einn vaskr oc kurteis riddare oc mioc frægr er hon mioc vnni með astarþocca. oc var hann oc at sliko mikill vinr hennar. Konunginum var þetta sagt oc mislicaðe honum þetta at hann fra slict. Þa skipaðe hann riddarom i loft sitt at varðveita hana netr oc daga. Þa bar sva at einn dag eftir mat. at hon gec at skemta sér oc settiz i þann glygg er yztr var i lofte hennar. oc hallaðez þa a stolpa einn. oc er hon ut leit um glyggenn. þa sa hon vnnasta sinn unndir lofteno i garðenom. oc miskennde hann eigi. Hon var buin rikum klæðom. oc licaðe henni
