hinn vaskasti oc hinn villdazti. hinn friðazti oc hinn hardazti i vápnvm. hinn virðulegste oc hin vinsælazti. er i heiminn hevær komit. Hann var konungr yuir þesso riki. alldre var fœddr honum kurteisare maðr. Hann var svikinn i Caroen borg oc þar drepinn sacar astar einnar frv. Alldre siðan hofðu ver hofðingia. þui at ver hofum lengi oc marga daga beðit svnar hans. er hann gat með þeirre fru sacar hverrar hann var svikinn. Sva sagðe hann oss at hann skylldi vera arfe hans.
7. Sem frun hafðe heyrt þessi tidennde þa kallaðe hon hare roddv sun sinn til sin oc mællti. Hinn friði sunr kvað hon. heuir þu heyrt hvat atburð oss hevir hinngat vist. Þessi er faðer þinn er her huilir. er þessi hinn gamli karl drap með svikum sinum. Oc iatte hon þa firir ollum. er þar varo. at sa hinn same riddare er þar hvilldi gat hann oc var faðer hans. Nu fæ ec þer sverð þetta kvað hon er ec hevi lengi varðveitt. oc talde hon honum allt þat hit sannazta er hon vissi um foður hans. þui nest fell hon i uuit ofan a legit. oc mællti alldre orð við menn. þar upp gevande ond sina. Sem hon var dauð oc sveinninn fann þat. þa bra hann þegar sverðeno þui er faðer hans atti oc hio hofuð af stiupfeðr sinum oc hefndi þa foður sins oc mœðr sinnar. Þui nest þessum atburð locnom þa dreifðuz oc frægðoz þessi tiðenndi um allt landit. oc kusv þa allir Ionet sér til hofðingia. oc foðurleifð sina skipannde. Þeir siðan er viðr komo oc þenna atburð frago longv siðan. gerðo af þessu fagran strengleic vm harm oc meinlæti er þau baro sacar astar sinnar. Her lycr þessarre sogu. Guð se miskunnare þeim er þessi boc var norrœnað.
XVIII.
Naboreis lioð
I Kornbreta lannde var konungr einn. er callaðo Naboreis. Naboreis var einn riddare curteis oc vaskr oc vapndiarfr. grimr uvinum. goðgiarn vinum. atti mikit riki. mioc rica oc auðga foðurleifð. hann fecc ser kono ricrar ættar dyrlega oc pruða. friða oc heyveska oc vel vaxna. Hon lagðe allan hug a þat at klæðazc vel oc buaz snyrtilega. laza klæðe sin oc bva hofuð sit með hverskonar kvenna hofuðbunaðe. er hon fann til fegrðar var oc kvenna pruðleics. þui at hon var uhofsamlega dramblætis kona. Naboreis bonde hennar at hugði siðveniu hennar oc mislicaðe honum mioc at hon villde sva ofprvðlega bvazc. oc reiddiz hann henni oftsamlega oc refsti henni leynilega með horðum orðvm. oc rœddi hann iðulega vm metnað hennar oc
