4. Vm morgenenn i dagan stoð hann upp oc kvaz vilia i skóg fara at dyrom. oc gec þa kerlingin með honum at fylgia honum. Sem hann kom til manna sinna. þa gec hon aftr at sofa. þui at hon gat ecki set a sva andverðvm degi. En frun vacte oc beið riddarans er hon unni sva tryglega. oc mællti at hann mætti vel koma til hennar at vera með henni i goðo tome. Oc dvaldizc hann þa ei lengi oc kom fliugannde i glyggenn. en gaddarnir stoðo firir glyggenum. oc laust einn i gegnum licam hans. sva at bloðit gaus ór sareno með mikilli rás. Sem hann kende sec særðan til ulifis þa sleizc hann af gaddunvm oc komz sva inn oc steig i reckiuna ihia henni. oc bloðgaðozc oll reckiuklæðen hennar af bloðras hans. oc sa hon þa oc kenndi hann saran oc angraðez hon af þui með miclum harm. Đa mællti hann til hennar. Sœta kvað hann unnasta min. nu heui ec latið lif mit sacar þin. oc sagðe ec þér at sva minnde fara. þu oc fegrð þin oc bliðlæti þitt heuir drepit ocr bæðe. Sem hon heyrðe þa fell hon drivgum i uvit oc la hon mioc lengi sem dauð være. En hann huggaðe hana með astsamlegum orðom. oc sagðe at ecki teði henni harmr ne sorg hennar. Hann sagðe henni at hon var með hofn oc at hon man fœða sun vaskan mann oc raustan. Hann skal vera huggan hennar oc skal hon kalla hann Ionet. Hann skal hefna þeirra beggia oc drepa uvin þeirra. Sem hann hafðe þetta sagt henni. þa mátti hann ei þar lengr dveliazc firir bloðras. þa for hann brot með miclum harm. oc fylgde hon honum með tomlegre gongv. oc komzc hon i glygg einn oc liop ut oc var þat unndr at hon drap ei sialfa sec. þui at glyggrenn var betr en x alna har. Hon var i engum klæðom nema serc einum. oc fylgde hon þa bloðrasinni er var forvegr hennar. er or hafðe runnit licam hans. sva lengi at hon kom um siðir þar sem var mikill hellir. Oc er hon kom i hellinn. þa var þar sva myrct at hon matti ecki siá. oc skunndaðe hon um hellinn. þui at hon hugðe at vnnaste hennar være i hellinum. af þui at hon sa forveg bloðsens liggia. En hon sa þar allzecki lios. oc hellt hon rettom vege um hellinn oc kom þui nest or hellinom þar niðr sem fagr vollr var oc engiar grasvaxnar. oc fann hon þa forveg bloðsens a graseno. oc þotte henni þat kynlect. Fylgdi hon þa bloðrasinni um endilangar ænggiarnar.
5. Þvi nest leit hon firir sér mioc micla borg. oc var [borg veggiað[10] oll umhveruis. I þeirre borg varo hus oc hallir oc turnar sva skinannde sem silfrklæðe være. at sonnv varo þeir rikir er þar biuggo. Oðrum megin at turnenom varo stoðuvotn reyrvaxin oc veiðiskogar með alskyns dyrum. en annan veginn at borgarliðe rann