fegrð sina. Nu licar henni bezta kurseta sin i turninum. En fyrir þui at nv hugnar henni eigi onnur skemtan. þui at hueriu sinni er herra hennar heiman for. dag oc not snimma oc siðla hafðe hon vilia sinn af vnnasta. lati guð hana hans niota. Sacar þess hins micla fagnaðar er hon hafðe af vnnasta sinum er sva oftsamlega kom til hennar. þa hon um snœre siði sinum. oc oll pryddiz fegrð hennar. þa fann herra hennar smasmugall. oc ihugaðe hann þa at allir hagir hennar oc hamnar hennar oc meðferðir varo með oðrvm hætti en verit hofðu. oc mællti hann þa til systur.
3. Þessi er nu kvað hann kynlegr atburðr. at fru vor byr sec pruðlega. Spyr hana þess hvat velldr þui. Þa svaraðe kerlinngen honum at hon kvaðz ecki til þess vita. nema þat at eins at hon undi þa betr einsaman en fyrrmeirr. þat kvaz hon hafa funnit at sonnu. Þa mællti herra hennar. þat veit trv min þat ma vel vera. Nu samir þér einn lut at gera um mœrna þa er ec [em vpp staðinn[9] arla. oc þu heuir aftr læst hurðinni. þa seg henni at þu villt brott ganga oc lata eina saman. oc fel þec i nockorom leyndum stað. sva at þu megir siá hvat þa gerizc með henni er hon er einsaman. oc hvaðan þessi fagnaðr kœmr henni at hon er sva pruð oc blið. Oc varo þau þa samþycc a þetta rað. Nu er harmr at þau er sva unnuzc monu svikin vera af þessum vsoma er nu er raðenn þeim uvitanndom at bleckia þau oc suikia. Đui nest at þeim dogvm sva sem sagt er. þa lét konungr sem hann skylldi heiman fara oc sagðe kono sinni. at konungr einn gerðe eftir honum bræf sitt at koma til fundar sins. oc kvaz hann skylldo skiott aftr koma. oc gecc hann þa or svefnhusi sinu oc læsti hurðena. oc stoð þa kerlingen upp oc klæddiz. oc fal sec a bac reflunum oc leyndiz sva. at verða uis þess er þar gerðizc oc hon hafðe lengi girnz oc forvitnaz. Fruin la kuirr oc vakannde. þui at hana langaðe mioc eftir unnasta sinum. oc kom hann þa þegar iamskiott. sva at engi stunnd leið þess imillum. oc komo þa bæðe saman með miclum fagnaðe oc bliðlæti oc astsamlegum rœðom. allt til þess er timi var til upp at risa. þui at þa varð hann brott at fara. Hon la oc hugði at vannlega hverso hann kom oc brott fór oc ræddizc hon mioc þat sem hon sa hann mann oc þui nest gashauc. Nu sem konungr var heim kominn. er ei langt heiman farenn. þa sagðe kerlingin honum oc syndi þat sem hon sa um riddarann. oc var hann þa mioc ahyggiofullr um riddarann oc mart ihugannde. oc let hann skyndilega gera gadda af iarni oc stæla oddana alla oc let hvetia sva hvassa sem hinn hvassasta harknif oc let setia firir glyggenn þar sem
