Page:Poesaka Soenda 1924-03-2(09).pdf/12

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

Tepoengna pangantên awêwê djeung lalaki, nadjan keur ninggang dina goenoeng soeka, koe anoe djadi lalaki koedoe aja anoe dipapatkeun babatjaan, kieu Pokna; ,,tjoepoe manik tangkal dada, tan koemala eusina koemala inten.”

Ngomong kitoe teh bari rap manêhna njagap soesoe panganten awêwê. Djeung omongan ieu deui: ,,Malekat tjoeloek kawati, moelia rasaning Allah.”

. . . . . . . . . . .

Orok dibêreanana ngaran koe Poeoen, sarta tepi ka paêh tara goenta-ganti ngaran. Ngan lamoen geus boga anak sok katelah koe anak.

Tadi di loehoer ditjarioskenn jén oerang Badoej têh disoenatãn, malah di oenggal lemboer aja bêngkong (paradji soenat); pa­kakasna babango biasa hae. Mêmêh bret ugeureut, bêngkong mapatkeun djampe, kieu pok— pokanana:

„Poen! Sirep sari koering, sang rintjing­rintjing eukeurna boemi tatjan deuk ngaroe­pa, kakara deuk awaking djeung noe rom­pes tiis bekanning biri leuwi, rep sirep keuna koe sirep sari koening!”

Oepama aja anoe geuring, nja sok dioeba­ran, ngan ngoebaranana lain ngingetkeun kana hajang têrêh tjageurna, tapi ngan tamba soepaja karasana oelah njeri teuing da ari tjageur henteunamah koemaha kersana Batara Toenggal.

Oepama aja anoe maot, dina imanna nja­wa teh disaoer koe Batara Toenggal.

Anoe maot dikoekoesan, menjanna: tjang­kang doekoeh toehoer, kajoe — garoe, djeung akar djamaka.

Majit dimandianana di loear koe koko­lot tea.

Bari njiraman manehnah mapatkeun djam­pê ieu:
„Poehatji balak bahan djati ngaran sirah tjai.
„Poehatji keliran djati ngaran sisi tjai,
„Poehatji inggoelan djati ngaran batoe,
„Poehatji tasik manik ngaran keusik,
„Poehatji lêngsaran djati dasar tjai,
„Sang moekeji ngaran tjai,
„Sang ratoe kerepek sêah ngaran paroeng,
„Sang ratoe anggara mana ngaran nja­wa tjai,
„Bersih badan sampoerna.”

Ngoeboerna majit njangirah ngoelon njang­hareup ngidoel sanggeus dikoerebkeun, aja deui anoe mapatkeun djampe, kieu:

Ong Ilahêng. ka ditoe oelah teupoegoeh ngadjoegdjoegan, ka ditoe ka kawoeng anoe ngaloewoek, ka kalapa anoe ngadjadjar, ka djambé anoe ngabêrês, ka si gelemeng hideung!” ­ Oepama aja anoe katinggal maot koe sa­laki, heuleut tiloe taoen, meunang boga deui salaki, ngan tara daraekeun tina toe­hoe ka salakina noe maot tea.

. . . . . . . . . . .

Kadaharanana nja meh sami bae sareng oerang Soenda noe lian. Aja anoe njarios kieu:

Oerang Badoej sok ngarala loetoeng, di peupeuh koe gegendir nepi ka paeh. Rap dibebed loetoeng boengkeuleukan teh koe oepih, sok digantoengkeun di para seuneu.

Engké aja noe njaktjlakan tina oepih teh, tjai loetoeng téa, ditandean koe katoeng.

Oepami maranehanana ngangeun hiris, sangkan oeplek, sok ditambahan koe tJai anoe tina katoeng téa. Ieu téh djadi ka­nimatan pohara wartosna.

Nedana sadinten tiloe kali, isoek- isoek, tengah poé djeung sore samémeh sareupna,

Kongkorongok hajam sakali,djanari— djanari, sadaja awéwé haroedang, teu aja anoe ngaloeloengkoet ngararasakeun kange­doel sarta prak miroen seuneu naheur tjai toeloej njangoe keur njadiakeun dahareun isoek- isoek,

Lalakina ogé tara aja anoe hoedang kapi­heulaan koé panon-poé; sarta sanggeus moemoeloek broel kabeh kana gawé satjabakna-satjabakna,

Papakéanana beunang ninoen awéwéna teu kaselapan beunang meuli sarta ngan bodas djeung boelao bae. Ari kana roepa anoe se­djén mah soemawonna maké, dalah nje­boet ego boejoet. Saperti kana beureum, teu meunang njeboet beureum, da boejoet, koe­doe siang. Kana hideung koedoe peutjeuk.

Nja kitoe deui réa sato atawa barang sédjén anoe djadi pantrangan, teu meunang diseboet ngaranna, tjontona:

140