Page:Poesaka Soenda 1924-(04-05)-2(10).pdf/3

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.
bakal pasah salawasna, pondok djodo koe pamaksa, moal koemalendang deui; sarta sok masihkeun lélépén, soepaja dipapa­rinkeun ka poetrana, anoe koedoe didje­nenganan Djaka Sengara.

Ti dinja mah boeaja téh ketjeboer deui baé ka leuwi, ngantóen poetra kamanoe­san.

Katjarioskeun Djaka Sangara pika­joengjoeneun noe djadi iboe, moerangka­lih loeloes moeloes, toemoet kana woeroek sepoeh, teu aja pisan wantelang bedang­na. Ti aalit geus kaserepàn éjangna leket tapana, teu ngagédékeun ngoembar pangadjak amarah. Barang nindak kana djadjaka, geus bablas sagala panalar, njoektjroek èlmoe tepi ka djoetjoengna, ageman anoe laloehoeng, kagagahan ka­rongkahan, geus kawentar teu aja doea Djaka Sangara.

Dina hidji mangsa Djaka Sangara ngadangoe selenting bawaning angin, oedjar anoe mawa bedja, jen Kangdjeng Praboe Madjapait keur saembara: ,,Saha-saha anoe bisa noempes Boepati Balang­bangan, anoe sakait djeung Bali, pada saoejoenan keur baha ka radja, baris digandjar dipoeloeng mantoe, dipaparin ka­loenggoehoen pangkat Boepati di tanah Pengging!”

Djaka Sangara sanggeus gilig manah­na ladjeng baé moendoet pindoenga iboe­na, baris ngiring lebet kana balabar kawat, sarta djoeng andjeunna angkat ka Madjapait doemeuheus ka Kangdjeng Ra­dja, oendjoekan jen sanggem njembadaan kana saoengeling saembara tea. Saparan­tos kenging dawoehan ti Maha Preboe, ênggalna Djaka Sangara mendakan heula ramana, sang radja boeaja di leuwi Kali Semanggi tea, ngoemana reh keur aja karerepet baris majoenan djoerit ngadoekeun djadjaten djeung oerang Bâlangbangan.

Koe ramana disanggoepan, jen perkara rek nempoeh Balangbangan, entong dipa­ke gedog pangkon, tan wande wadia balad boeaja bakal ngabantoe madjoe ing dana laga.

Teu lami deui broel bad Djaka Sangara sabaladna ngaroeroeg ke Balangbangan sareng Bali, der perang tjampoeh, semah noe oenggoel perangna, oerang Balang­bangan teu aja noe bisa ngajonan kana karongkahanana balad boeaja, nepi ka moesoeh tjarem, sawaréh maboer boebar katawoeran. Malah Radja Balangbangan kasamboet di tengah medan, ditelsean koe Djaka Sangara koe andjeun. Sapanantos réngse perang, nembé Dja­ka Sangara moelih ka Madjapait oendjoek oeninga ka Maha Praboe jen Balang­bangan djeung Bali geus tjarem. Kangdjeng Radja soeka galih liwat sa­king, sarta harita kenéh Djaka Sangara di djoengdjoen loenggoeh djadi Boepati di Pengging, ditikahkeun ka poetni kada­ton, djadi mantoe Kangdjeng Pereboe, sarta ti hanita digentos djenengan Anda­janingrat.

Radén Andajaniñgnat mantoe Brawidjaja, saparantos poepoet joeswa, digen­tos koe poetra, sarta ieu poepoëtra doea, pameget sadajana, anoe djenenganana Kebo Kanigara sareng Kebo Kenanga.

Kebo Kanigara, poetra tjikal, henteu kersa lebet Islam, ari sadérékna anoe djenengan Kebo Kenanga mandjing agama Rasoel ladjeng djadi Boepati di Pengging ngagentos kaloentgoehan ramana.

Harita Madjipait geus koebra, sarta di Demak geus ngadeg nagara Islam.

Dina hidji mangsa Boepati Pengging (Kebo Kenanga), angkat ka Demak arék silatoerahmi, réh roemaos ka doenoengan kapi sepoeh.

Nanging di Demak aja tjoeriga, kila­ kila matak aja sangka, Boepati Pengging siga, rek ngalindih kakawasaan, kawas rek ngadjabel nagara, kaprabon wanisan Madjapait; koe margi eta Boepati Peng­ging ditelasan di Demak; saenjana salah tingal, kolebat pagah di nama ari saenjana mah di poetra.

Boepati Pengging poepoesna ngantoen­keun poetna garwa, anoe katalangsana ditilar koe anoe asih. Tina kaleleban koe

147