Kâçcaryan ta manah sang prabhu rumèngö Çabda ning manuk. Tumama ta sire dalèm âcrama, mahyun wruhe sang tapa sira. Kunang wadwa nira kabeh kinon anghera ring kadohan, sugyan durbalâng patapan denya. Sadatèng nire jèro âçrama, tan hana sra mpu tâpasa, asèpi tang açrama Malunguh ta sireng panti. Tuminghal ta sireng bhûmyâgâra. Anon ta sira strî paripûrneng hayu. Kadi Wîdyâhari manurun aswâgata, maweh pâdyârghâcamanîya ri haji, sumambrame tamuy apan swabhâwa ning tapatapî, sarjawâ ring atithi. Mojar ta prabhu:
„Ndak atakwan ta ri kita sang tâpinî, syapa ngran ira mpu sang tamolah ikeug patapan ngke, mwang ndi paran ira matang yan asèpîkang âçrama?”
Sumahur sang tâpikanyâ: „Sâjnâ haji, hantuka parameçwara atane ratâpî sang ahulun, ksantabijâkna, sira bhagawân Kanwa ngaran ira mpu sang tamolah ikeug patapan, ndan mijil sira ngûni amet samidhâbhiprâya nira. Yaya tèka nirenz samuhûrta. Angantya ta pâduka çri mahârâjâ!”
An-mangkana ling sang kanyâ, mogha ta mahârâjâ katèkân râga, kadi hiniris ta nâla ni hati nira, rumaras kèna kâmaçra tumon i rûpa sang tâpi. Muwah ta sira mojar:
„Ksamâkna nghulun iba sang ahaiju! mengrèngô nghlun i bhagawan Kanwa, brahmacârî rakwa sira tan kĕnang strî. Ijapwan kita tamolah ri sira, aparan tânggĕhta de nira, tasijasih tâwarah duga-duga kami denta!”
Mangkana ling sang prabhu, Sumahur sang tâpi sira:
„Sâjnâ haji, bapa sira de ni nghulun, mârga nirân pinakabapa nihan:
Hèmeng manah Sang Praboe ngaroengoe sora manoek tèh. Andjeuna loemebet ka patapaan, hojong oeninga panditana. Pangiringna didawoehan ngantosan di noe anggang, bisa ngagimbreung-gimbreung nèwohan ka noe tatapa. Sasoempingana ka djero patapaan, pandita henteu aja, patapaan sepi, andjeunna tjalik ngantosan. Ninggali ka djero boemi patapan. Bèh katinggali hidji istri geulis kawanti-wanti, lir widadari toeroen ti sawarga, anoe ngabagèakeun ka radja, bari njanggakeun tjai keur ngoembah sampèan djeung keur kekemes toeloej tamoe disoegoehan, da kitoe kabiasaan noe tapa ka tamoe. Ngadawoeh sang praboe:
„Bade tumaros Njai noe tapa, saha djenengan anoe linggih tatapa di dieu, djeung angkat ka mana andjeunna noe mawi ieu patapaan sepi?”
Saoer istri patapan: „Soemoehoen dawoeh Goesti, moegi aja hapoenten, gamparan mariksa ka abdi, doepi djenenganana anoe kagoengan ieu patapan Bhagawan Kanwa. Bieu bidjil rèk ngala soeloeh pikeu miroenan popoedjan, sakedap deui ogè soemping. Mangga antosan baè, Padoeka Sri Maharadja!”
Barang èta istri pok sasaoeran kitoe, ddjorodjol Sang Praboe bogoh, tatoe kalboena soemèrèdèt keuna koe panah tjinta, ninggali roepi istri patapan sakitoe geulisna. Pok anjeunna ngadawoeh deui:
„Moegi teu djadi bendoe noe geulis Koela geus mireng Bagawan Kanwa, jèn andjeunna tèh brahma Câri teu meunang garwaan. Ari kapernah koemaha? Sabalakana baè tjarioskeun ka kaoela!”
Kitoe dawoehan Sang praboe. Saoer istri patapan:
Soemoehoen dawoeh goesti, andjeunna tèh bapa abdi, ari margina noe mawi djadi bapa abdi:
