This page has not been proofread.
teu tolih ka pawarti, | |
catur galur teu digugu, | |
maju indit nyorangan, | |
lintar wanci tengah peuting, | |
kacaturkeun sabaturna pada reuwas. | |
36. | Harita malem Salasa, |
geus nepi ka isuk deui, | |
Alimukidam teu datang, | |
ku baturna pada ngungsi, | |
bisi titeuleum palid, | |
atawa kabawa laut, | |
tapi weléh teu aya, | |
ti dinya tuluy badami, | |
riung-riung néangan akal tarékah. | |
37. | Keur kitu puncengis datang, |
gancangna éta Ki Ali, | |
pada nanya ku baturna, | |
ka mana lampah ti peuting, | |
ari walon Ki Ali, | |
kuring téh peuting di laut, | |
keur lintar ngeunah-ngeunah, | |
henteu kanyahoan deui, | |
aya anu ninggang beurat kana awak. | |
38. | Sihoréng téh ramat heurap, |
kuring ampir henteu éling, | |
beuheung dikenyang ka luar, | |
ti dinya ngajerit ceurik, | |
tapi henteu ditolih, | |
kuring ditinggangkeun asup, | |
kana sahiji koja, | |
arék kabur hayang bijil, | |
henteu bisa da kojana luhur pisan. | |
39. | Nyampak dina éta koja, |
loba lauk rupi-rupi, | |
tina ku awahing reuwas, | |
boga rasa samar hurip, | |
kuring les henteu éling, | |
ari inget bet teu puguh, | |
linglung paroék tingal, | |
tapi pikir jejeg éling, | |
sumangka téh moal salah ieu Embah. | |
40. | Saur Embah ka garwana, |
barang geus sumping ka bumi, | |
“Nyai lintar téh teu meunang, | |
ieu ngan meunang saeutik, | |
kitu gé hurang leutik, | |
lumayan pais keur isuk.” | |
ti dinya eusi koja, | |
diucutkeun rék dipais, | |
kuring ceurik bari matek jajampéan. | |
41. | “Aéh kutah si Mukidam,” |
saur Embah ka sim kuring, | |
“Sia téh mentas ti mana?” | |
walon kuring,”Ongkoh abdi, | |
ayeuna nembé bijil, | |
tina koja tas karungkup,” | |
walonna “Aéh kutan, | |
naha lalawora teuing, | |
ku aing mah ti tadi teu kanyahoan. | |
42. | Untung teu kapais sia, |
semet ieu méré éling, | |
ulah deui lalawora, | |
nyorang cecegahan aing, | |
untung sia pnibadi, | |
tadi basa keur di laut, | |
henteu ditaruk heula, | |
ayeuna mah henjig balik, | |
omat pisan sia ulah arék wéya.” | |
43. | Tah sakitu caritana, |
anu ngalanggar pamali, | |
harita téh éta Embah, | |
mun urang mah eukeur ngecrik, | |
mapay di turut sisi, | |
ngala lauk nu lalembut, | |
salah jeung benerna mah, | |
éta wartos duka teuing, | |
ngan buktina loba pisan nu percaya. | |
44. | Cegahanana di Sancang, |
niir lauk gé teu jangji, | |
dipantang tina asangna, | |
kudu matana ditiir, | |
sabab di éta nagri, | |
aya hiji ménak agung, | |
jenengan Prabu Sangsang, | |
jadi mun diasang pasti, | |
meunang bendu ti éta Parabu téa. | |
45. | Sabab ngunghak ka jenengan, |
kecap asang nyabit-nyabit, | |
nuluy nepi ka ayeuna, | |
di mana lauk ditiir, | |
matana enggeus pasti, | |
kaluaran Sancang tangtu, | |
karana nu séjén mah. |