perspectivismo {s} Phil. Theoria secundo lo qual omne cognoscentia es relative al subjecto cognoscente e a su besonios: le - de Nietzsche
+ perspex {s} Perspex (sorta de plastico)
perspicace {adj} (lat. perspicax) Qui ha. penetration, qui appercipe lo que es difficile a vider; spirito -. De hic perspicacitate
+ perspicacia {s} Perspicacitate: mancar de -
perspicacitate {s} Penetration dal spirito: - feminin, mancar de - , Syn. acutessa, clarividentia, finessa, luciditate, sagacitate.
perspicer (-spic-/-spect-) {v} reguardar ubique, examinar De hic: perspective-perspectiva
perspicue {adj} (del lat. perspicue ) Clarissime, distinctissime, obvie. De hic: perspicacitate
perspicuitate {s} (lat. perspicuitas, -atis) Transparentia, claritate de stilo,
+ perspirar {v} Sudar, transpirar; (ned. uitzweten uitvasemen) lavar in excesso
+ perspiration {s} Physiol. insimul del Excambios respiratori que se face a transverso le pelle, le tegumentos: - cutanee; sudor: odor de - .
persuader (-suad-/-suas-) {v} (lat. persuadere) Adducer alcuno de facer un cosa: on le ha persuadite de maritar se, io le ha persuadite de prender le libro, - a plus grande/concessiones. De hic: persuasibile, persuasive ; persuasor
+ persuaditor {s} Qualcuno qui persuade.
persuas- vide persuader
persuasibile {adj} Qui pote esser persuadite
persuasion {s} (lat.-persuasio)) Action de persuader: talento/dono de - , fortia de ; conviction, opinion ha le - que vos reusira.
persuasive {adj} Qui ha le poter, le talento de persuader: un tono - t dono/talento - , poter/fortia/capacitate - , "
persuasor {s} Persona qui persuade.
persulfato {s} Chim. Sal obtenite de un peroxydo per le electrolyse de un sulfato.
pertica {s} Palo, baston longe: - de/por saltar/de salto, - a lupulo, - de tenta, - de cargamento/carga, saltar al - , saltator al - .
+ perticage {s} Curvetta: - de tracalio.
pertinace {adj} (lat. pertinax, -acis) Resistente, insistente, obstinate, De hic: pertinacitate.
+ pertinacia {s} perseverantia, obstination.
pertinacitate {s} Persistentia, insistentia, obstination.
pertinente {adj} (lat. pertinente, conveniente ) . Relative al cosa, al question; convenibile, appropriate; se dice del argumentos presentate un tribunal e susceptibile a influentiar sur su judicamento :factos - , marca - , iste question non es - . Ling. Que joca un rolo distincte in le structura de un lingua: tractos - de un. phenomeno.
pertinentia {s} Qualitate da lo que es pertinente; qualitate logic del reporto inter un elemento de proba e le facto que il se age de stabilir. ing. Functionalitate. (ned. functionaliteit)
pertiner {v} Appertiner a (=rsser le proprietate de): - etiam appertiner a, referente se a, tenente de/al jurisdiction de, De hic: pertinente-pertinentia, impertinente-impertinentia; appertiner appertinente-appertinentia
perturbabile {adj} Que pote causar inquietudes, disordines
perturbar {v} (lat. perturbare ) Inquietar, agitar, dispersar le stato de ordine; calma e. silentio: - le equilibrio, - gravemente, - le ordine public - un reunion. De hic: perturbabile-imperturbabile, imperturbabilitate ; perturbation; perturbator
perturbation {s} (lat. perturbatio) Turbiditate, disarrangiamento, disordine: - del equilibrio, jectar le - in; un reunion - radiophonic,
