Page:Macovei-Dictionario Encyclopedic de Interlingua-3 de 4.pdf/199

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

pajama {s} (parola hind.) Pantalon legier, large e flotante portate in India; - de un pecia, vestimento de nocte e de interior: jacouetta e pantalon.

+ Pakistan {spr} Stato del Asia meridional, capital Islamabad.

+ pakistani {adj} Relative a Pakistan

+ pakistani {s} Habitante e linguage de Pakistan.

pala {s} (lat. pala) Utensile formate de un palata de ferro o de ligno, plus o minus concave, e adjustate a un manica o serviente a fossar, a excavar: - de panetero, pala e carbon, rota a -s: lamina de un remo por barca a remar, - mobile, - de helice, - de rotor. De hic: palata; paletta.

paladin {s} (lat. palatinus, del palatio) Hist. Senior del suite de Carolo Magno, in le tradition del cantos de gesta; cavallero errante

palafitta {s} (it. palafitta) Archeol. Habitat prehistoric del neolithico e del evo de bronzo ( 3000 a 700 av. J. C.) de un typo expandite al bordo del lacos europee . (le termino de - coperi le notion ancian, hodie contestate, de citate lacustre)

+ palafrenero {s} Serviente de stabulo.

+ palamedea {s} Zool. - cornute (ned. struishoen)

+ palanquin {s} lectiera (inddian-chineso) :portator de -. (port. palanquin, del sanskrit) ,

palar {v} Includer, includer -un nota in un littera.

palata {s} Un pala plen: - de sablo/arena, - de terra

palatal {adj} (del lat. palatus, palato) Phon. Se dice del vocales e del consonantes cuje puncto de articulation- es in le region dal palato dur: e , i son vocales -, e.g son consonantes -, sono -, consonante -, vocal -, articulation - . Anat.: nervo -, volta -, ossos -, musculo -.

palatalisar {v} Phon. Transformar un sono non palatal in uno palatal: le molliate es un consonante palatalisate

palatalisation {s} Phon. Modification suffrite; per un phonemo cuje articulation se trova reportate in le region del palato dur: theoria de - .

palatial {adj} Le palatio, como un palatio; sumptuose, grandiose.

paletian {adj} Cortese.

palatianismo {s} linguage del palatio.

palatiano {s} Cortesaneo

palatin (I) {adj} Pertinente al palatio: osso -, volta -, amygdala -.

palatin (II) {adj} (lat . palatinus, que appertine al palatio) De (appertinentes al) palatio; cappella -, scandalo -, intriga -; de diceva de celle -qui habeva un carga in le palatio de un prince: conte -, grande officiero representante le ancian rege de Germania apud duces. De hic: palatino-palatinato

palatinato {s} Dignitate de elector palatin; territorio, provincia del palatin; ancian provincia polonese: - de Posnania.

palatino {s} Hist. germ. Conte palatin (secundo le bulla de Auro do-1356 le conte palatin del Rheno faceva parte dex septe electores qui nominava le imperator. Pol. Hist. Governator de un provincia.

palatio {s} (lat. palatium) Residentia - del chefes de stato. residentia magnific: - royal/regal/del rege, - episcopal, - archiepiscopal, presidential/del presidente, - de hiberno, -- de sonios, - del -justitia, edificio departimental destinate al servicio de justitia, - del sportes, - del Pace, sala de -, guarda de -, intriga de -, revolution de - . De hic: palatian-palatiano, palatianismo: palatino

+ palatitis {s} Med (ned. verbemelteontsteking)

palato {s} (lat. palatum) Volte ossose separante le bucca del fossas nasal: - dur, volta/arcada, del - , - molle, velo del --, - findite, - posterior/de detra. Fig. Senso de gusto: haber le - fin. De hic: palatar-palatisar-palatalisation; palatin

+ palatoalveolar {adj} Phon: (ned. palatoalveelair)

+ palatogramma {s} Ling. Imagine del superficie del palate attingite per le lingua al pronunciation de un sono.