ostio {s} Porta, entrata. De hic: ostiero
+ ostiolo {s} (lat. ostiolum, parve porta) Biol. Anat. Respiratori orificio microscopic del stoma presente al facie inferior del folios de un grande numero de plantas.
+ ostitis {s} Med. (ned. ostitis)
ostracisar {v} Condemnar al exilio (prescriber) Fig. remover, expeller
ostracismo {s} (del. gr. ostrekon, conchylio). Antiq. Le citatanos scribeva lor suffragio sur un conchylio, judicio del populo de Athenas per le qual ille exiliava por dece annos un citatano de cuje potentia illo timeva.
ostracodermo {s} (gr. ostrakon, conchylio, e derma pelle) Paleontol. Subclasse de vertebrates fossile. Crustaceo inferior.
ostracodes {spl} Zool. Crustaceos inferior, eon parve talia e le corpore protegite de un conchylio bivalve
ostracon {s} (gr. ostrakon, conchylio) Conchylio. De hic: ostracodes; ostracisar-ostracismo; ostracodermo etc .
ostrea {s} (lat., ostrea, facite prestar se al gr.) Molusco lamellibranchiate comestibile, fixate al roccas marin per un valva de su conchylio; illo vive in le mares calde o temperate, ma por le consumo in basinos de cultura: - perlifere/margaritifere, - edibile, juvene -s, concha/scalia de -pisca de -s, banco de -s, platto de -s, cocktail de -s, pastata de -s, commercio- de -s, piscator de -s, restaurante de -s, venditor de --s. De hic: ostreacee; ostrero; osteiera; ostreicola etc; ostreicultor etc; ostreicultura etc.
ostreacee {adj} Zool. Relative al ostrea.
+ ostreate {adj} pleuroto -, esca por - .
ostreicola {adj} (lat. ostrea, e colere, cultivar. Que ha reporto al ostreicultura: industria - .
ostreicultor {s} Celle qui se livra al ostreicultura.
ostreicultura {s} Industria que ha por subjecto lo: production e le melioration de ostreas: marennes es un centro de octreicultura,
ostreiera (-yera) {s} Lecto de octreas.
ostrero {s} Homine qui collige ostreas.
+ ostrogothic {adj} Relative a ostrogotho
+ ostrogotho {s} Homine qui ignora le decorum, le politessa. Fam. Un comico de - , un individuo bizarre.
+ ostrya {s} Bot.: - carpinifolia, arbore del familia betulaceas, a involucro fructifere con pico aperte, oval, comprimite in forma de sacco.
ot- {s} (apparente in compositos/e derivatos) ot-, oto- (=aure) De hic: parotide &; otorhinolaryngologia etc..
+ otalgia {s} (gr. ous, otos, aure, e algos, dolor) Med. Dolor de aure.
+ otalgic {adj} Med. Relative al otalgia.
+ otaria {s} (gr. otarion, parve aure) Zool. Mammifero vicin del phoca, del qual illo se distingue per le presentia del paviliones al aurea e membros plus longe permittente lo un displaciamento plus facile sur le terra. (Le -s vive sur le costa del Pacifico e non chassate por lor pelle
otiar {v} Esser pigre, esser in tempore libere.
+ otic {adj} Anat. Relative al aure: nervo - .
-otic {suffixo} adjective (usitate principaImente con nomines) Med. -otic (=pertinente a...osis) De hic: hypnotic etc.; narcotic etc., neurotic etc
+ otide {s} Zool. Grande oca (ned. trap)
otio {s} Temporo libere; pausa; disoccupation: viver in -, le - es le petra de vitios/de tote le vitios De hic: otiose-otiositate; otiar
+ otiorrhyncho {s} Zool. (ned. lapsnuittor)
otiose {adj} Disoccupate, inutile, van; inutile
otiositate {s} Stato de esser pigre o disoccupate.