Page:Macovei-Dictionario Encyclopedic de Interlingua-3 de 4.pdf/192

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

ostio {s} Porta, entrata. De hic: ostiero

+ ostiolo {s} (lat. ostiolum, parve porta) Biol. Anat. Respiratori orificio microscopic del stoma presente al facie inferior del folios de un grande numero de plantas.

+ ostitis {s} Med. (ned. ostitis)

ostracisar {v} Condemnar al exilio (prescriber) Fig. remover, expeller

ostracismo {s} (del. gr. ostrekon, conchylio). Antiq. Le citatanos scribeva lor suffragio sur un conchylio, judicio del populo de Athenas per le qual ille exiliava por dece annos un citatano de cuje potentia illo timeva.

ostracodermo {s} (gr. ostrakon, conchylio, e derma pelle) Paleontol. Subclasse de vertebrates fossile. Crustaceo inferior.

ostracodes {spl} Zool. Crustaceos inferior, eon parve talia e le corpore protegite de un conchylio bivalve

ostracon {s} (gr. ostrakon, conchylio) Conchylio. De hic: ostracodes; ostracisar-ostracismo; ostracodermo etc .

ostrea {s} (lat., ostrea, facite prestar se al gr.) Molusco lamellibranchiate comestibile, fixate al roccas marin per un valva de su conchylio; illo vive in le mares calde o temperate, ma por le consumo in basinos de cultura: - perlifere/margaritifere, - edibile, juvene -s, concha/scalia de -pisca de -s, banco de -s, platto de -s, cocktail de -s, pastata de -s, commercio- de -s, piscator de -s, restaurante de -s, venditor de --s. De hic: ostreacee; ostrero; osteiera; ostreicola etc; ostreicultor etc; ostreicultura etc.

ostreacee {adj} Zool. Relative al ostrea.

+ ostreate {adj} pleuroto -, esca por - .

ostreicola {adj} (lat. ostrea, e colere, cultivar. Que ha reporto al ostreicultura: industria - .

ostreicultor {s} Celle qui se livra al ostreicultura.

ostreicultura {s} Industria que ha por subjecto lo: production e le melioration de ostreas: marennes es un centro de octreicultura,

ostreiera (-yera) {s} Lecto de octreas.

ostrero {s} Homine qui collige ostreas.

+ ostrogothic {adj} Relative a ostrogotho

+ ostrogotho {s} Homine qui ignora le decorum, le politessa. Fam. Un comico de - , un individuo bizarre.

+ ostrya {s} Bot.: - carpinifolia, arbore del familia betulaceas, a involucro fructifere con pico aperte, oval, comprimite in forma de sacco.

ot- {s} (apparente in compositos/e derivatos) ot-, oto- (=aure) De hic: parotide &; otorhinolaryngologia etc..

+ otalgia {s} (gr. ous, otos, aure, e algos, dolor) Med. Dolor de aure.

+ otalgic {adj} Med. Relative al otalgia.

+ otaria {s} (gr. otarion, parve aure) Zool. Mammifero vicin del phoca, del qual illo se distingue per le presentia del paviliones al aurea e membros plus longe permittente lo un displaciamento plus facile sur le terra. (Le -s vive sur le costa del Pacifico e non chassate por lor pelle

otiar {v} Esser pigre, esser in tempore libere.

+ otic {adj} Anat. Relative al aure: nervo - .

-otic {suffixo} adjective (usitate principaImente con nomines) Med. -otic (=pertinente a...osis) De hic: hypnotic etc.; narcotic etc., neurotic etc

+ otide {s} Zool. Grande oca (ned. trap)

otio {s} Temporo libere; pausa; disoccupation: viver in -, le - es le petra de vitios/de tote le vitios De hic: otiose-otiositate; otiar

+ otiorrhyncho {s} Zool. (ned. lapsnuittor)

otiose {adj} Disoccupate, inutile, van; inutile

otiositate {s} Stato de esser pigre o disoccupate.