Page:Macovei-Dictionario Encyclopedic de Interlingua-3 de 4.pdf/161

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

obtuse {adj} (lat. obtusus, disappunctate) Math. Se dice de un angulo plus grande que un angulo recte; que non ha puncta acutessa: puncta - , patin - . Fig. Qui comprende lentemente: spirito - , inintelligente.

+ obtusiflor {adj} Bot. Planta con flores obtuse.

+ obtusifolie {adj} Bot. Se dice del plantas con folios obtuse: rumex - , potamogeton - .

obtusitate {s} Qualitate de esser obtuse. Fig. De esser inintelligente.

+ obverso {s} (lat. obvertere, tornate verso, contra) Esser averse.

obviar {v} (lat. obviare, ir al incontro) Prender mesuras efficace por prevenir, facer obstaculo a: - (a) un inconveniente.

obvie {adj} (lat. obvius) Se dice del senso le plus natural de un termino; clar, evidente, indubitabile: senso - , il es - que, mentita - . De hic: obviar.

oca {s} Zool. Ave palmipede del qual on cognosce plure species salvage: - de nive, joco del - , pluma de - , passo de - , mercato de -s, merda de - , chassa de -s, ficato de - , pastata/pastissa de ficato de - , contos del - .

+ ocarina {s} (parola it. de oca) Mus. Parve instrumento de musica popular, a vento, de forma ovoide e perciate de foramines.

+ ocarinista {s} Alcuno qui musica de ocarina.

occasion {s} (lat. occasio, de occidere, cader) Conjunctura, circumstantia que veni a proposito: - favorabile/propitie, al - , al prime - , profitar del - , fornir le - de, prender/sasir le - , perder/negliger/lassar escappar le - , - perdite, le - es perdite quando le - se offere, in omne/tote - , le - face le fur; causa, motivo: dar - a; de - ; que on incontra per - ; que non es nove: libro de - , auto (mobile) de - , venditor de merces de - . De hic: occasional; occasionar.

occasional {adj} Que se produce per occasion, per hasardo, circumstantia - , causa - , poeta - , fur - , travalio/labor - , senso - de un parola, pluvias - , occasionalmente.

+ occasionalismo {s} Philos. Theoria del causas occasional.

occasionar {v} Donar occasion a un cosa, esser le occasion de provocar: un cadita occasionava su morte, - damno(s) , - costos considerabile, - multe/grande molestia a un persona.

+ occasionator {s} Causator de occasion.

+ occidemuscas {s} Occisor de muscas,

occidental {adj} Del west, del occidente: frontiera - , costa - , latere - , civilisation - , democratias - , potentias - , longitude - , Europa - , fronte - , platano - .

occidental {s} Populos del Occidente. Interl. Lingua auxiliar create per E. De Wahl in 1922. De hic: okcidentalista.

+ occidentalisar {v} Modificar (un populo, un societate) per le contacto con le civilisation del Occidente donate in modello.

+ occidentalisation {s} Action de occidentalisar.

occidentalista {s} Interl. Partisano del lingua Occidental, interlingue.

occidente {s} (lat. occidens, que se pone) Celle del quatro punctos cardinal que es del latere ubi le sol se pone. Parte del mundo componente le parte west del continente europee; insimul del statos del Pacto del Atlantico: Ecclesia del Occidente, Ecclesia roman (per oppos. al Ecclesia grec, del Oriente): decadentia del - . De hic: occidental &.

occider (-cid-/-cis-) {v} (lat. occidere) Levar le vista in un maniera violente, destruer: - con gas, esser occidite in un accidente, - duo muscas/aves/conilios etc., con un petra, - le tempore. De hic: occision; occisor.

+ occidetattos {s} Veneno, toxico contra le rattos.

occipital {adj} Anat. Que appertine al occipite: osso - , osso del cranio, sutura - , musculo - .

occipite {s} (parola lat. de caput, capite) Anat. Parte inferior e posterior del capite. De hic: occipital.