vo irregular; anomalia, cosa o homine anormal, monstro.
+ heterocyclic {adj} Chim. Se dice de un composito organic cyclic que ha in cyclo apud atomos de carbon, etiam atomos del altere elementos (ex. furan, pyridina etc.): composito -.
+ heterodonte {adj} (gr. heteros, altere, e odons, odonte, dente) Zool. Se dice de alicun animal (le majoritate del species mammifere) que ha le dentes differentiate in incisivos, caninos, premolares e molares.
heterodoxe {adj} (gr. heteros, altere, e doxa, opinion) Contrari al doctrina orthodoxe o a un opinion recipite. Syn. heretic. De hic: heterodoxia.
heterodoxia {s} Character de lo que es heterodoxe.
+ heterodoxo {s} Heretico.
heterodyne {adj} Radio. Se dice de un apparato que, per production de undas legiermente differente de celle del undas recipite, abassa le frequentia de istos ultime e facilita le reception: receptor -.
heterogame {adj} Biol. Concernente, relative al heterogamia.
+ heterogametic {adj} Biol. Concernente al heterogamia.
heterogamia {s} (heteros, altere, e gamos, maritage) Biol. Fusion de duo gametas, plus o minus dissimile, como presso le phanerogamos, le filices, le numerose algas e quasi tote le animales. Contr. isogamia.
heterogene {adj} (gr. heteros, altere, e genos, racia) Que es de natura differente: corpores componite de elementos heterogene. Fig. Dissimile, disparate: characteres -. Contr. homogene.
heterogenee {adj} Heterogene, de differente sortas. De hic: heterogeneitate.
heterogeneitate {s} Character de lo que es heterogene.
+ heterogenese (-esis) {s} De origine differente.
+ heterogenetic {adj} Relative a heterogenese.
+ heterologe {adj} Med. (ned. heteroloog): texito -.
+ heterolytic {adj} (ned. heterolytisch): reaction -.
+ heteromorphe {adj} Que presenta characteres multo differente presso un mesme specie: substantias differente, crystallos -.
+ heteromorphismo {s} Polymorphismo.
+ heteronome {adj} (gr. hetero, altere, e nomos, lege) Qui recipe del exterior le leges regente su conducta, in loco de trovar los in se ipse. Contr. autonome.
+ heteronomia {s} Philos. Facto de esser heteronome; absentia de autonomia.
+ heteronyme {adj} Lingv. Med. (ned. heteroniem): diplopia -.
+ heteronymo {s} Lingv. (ned. heteronym) Nomines differente.
heterophylle {adj} Bot. Planta con differente folios: batrachio -.
+ heteroplastia {s} Med. Transplanto differente (ned. heteroplastiek, heterotransplantatie).
+ heteroplastic {adj} Med. Relative a heteroplastia.
+ heteropolar {adj} (ned. heteropolair).
+ heteroproteina {s} Chim. Proteina complexe formate de aminoacidos e de un gruppamento proteic.
heteroptere {adj} Entom. Relative al heteropteros. De hic: heteropteros.
heteropteros {spl} Entom. Ordine de insectos semipteroides cuje alas anterior son a medietate coriacee, comprendente le cimices.
heterosexual {adj} Con character de heterosexualitate, de sexualitate normal, attrahite del sexo opposite.
+ heterosexual {s} Alcuno heterosexual.
+ heterosexualitate {s} Sexualitate del heterosexual, per opp. a homosexualitate.
+ heterosyllabe {adj} Con syllabas differente.
+ heterosyllabic {adj} Heterosyllabe.
+ heterosynapse (-apsis) {s} Biol. (ned. heterosynapse).
+ heterotrophe {adj} Se dice de un esser vivente que se nutri de substantias organic como le animales e le major parte del plantas disproviste de chlorophylla. Contr. autotrophe.
+ heterotrophic {adj} Biol. Heterotrophe.
+ heterozygote {s} Biol. Genet. Organismo hybride que proveni del parentes differente in respecto al constitution genetic: le descendentia - es plus variate que celle del homozygotes.