concubinato s Concubinage: viver in –.
concubino s Amanto, uno qui vive in concubinage. De hic: concubina, concubinage, concubinato, concubinari.
concupiscente adj Qui exprime le concupiscentia: reguardo – ; qui es attachate al piaceres sensual.
concupiscentias (del lat. concupiscere, desirar) inclination a fruer del benes terrestre, particularmente del piaceres sensual.
concupiscer v Appeter, esser avide, multo desirose de placeres. De hic: concupiscente, concupiscentia.
concurrente ppr de concurrer; adj Geom. Lineas recte que se incontra in un mesme puncto; eliminar un –
concurrente s Qui tende al mesme scopo, competitor, rivai: le –s ha prendite le partita in cursa, eliminar un – , persona qui es in rivalitate de interesses con un altere, particularmente in le dominios commercial e industrial.
concurrentia s Rivalitate inter plure personas qui persegue un mesme objecto: entrar in concurentia con alcuno: insimui de celles qui exercita le mesme commercio, le mesme industria: – vital, – con un persona, facer – a.
+ concurrential adj Capabile de entrar in concurrentia: precios – , mercato –.
concurrer (–curr–/–curs–) v Currer insimul o in union; esser de accordo in opinion; laborar juncte; competer. De hic: Concurrente, concurrentia, concurso.
concurd- vide concurrer.
concurso s (lat. concursus) Coincidentia, conjunctura: – de gente, – de circumstantias, conpetition, examine; lucta sportive: – hippic, – de pipiones, – de pisca, – de scherma, – de tiro, – de photo, – de canto, – de natation, – de beltate, foris de –.
concuss- vide concuter.
concussion s (lat. concussio, succussa) Furto committite per un tresorero public. Per ext. Omne malversation committite in le exercition de un function public.
concussionari adj Relative a concussionario.
concussionario s Persona culpabile de un concussion.
concussive adj Habente le tendentia a concussion.
concuter (–cut–/–cuss–) v Succuter violentemente; fortiar per menacia. De hic: concussion, concussionari, concussionario ;concussive.
condemnabile adj Que merita de esser condemnate: comportamento – , acto –.
condemnar v (lat. condemnare) Pronunciar un judicamento contra un litigante o un inculpate, condemnar un criminal, – in contumacia, – a un anno de prision, – al supplieio, – a morte, – a perpetuitate, – al inferno, – un malado, – al oblido, – al inactivitate; reducer a: – a silentio, disaprobar: – un opiinion, – un usage. Per ext. – le vendita de certe jornales; barrar: – un porta, – un fenestra. De hic: condemnabile; condemnation; condemnator; condemnatori.
condemnation s (lat. condemnatio) Decision de un jurisdiction repressive, pronunciante un pena contra le autor de un crimine, de un delicto o de un contravention: annullar un – , pronunciar un – , commutar un – , – a morte. Contr. absolution, disculpation.
+ condemnato s Persona qui ha facite le objecto de un condemnation definitive: gratiar un – , electrocutar un –.
condemnator s Persona qui condemna.
condemnatori adj Que porta condemnation: sententia – .
condensabile adj Que pote esser condensate, reducite a un volumine minor.
condensabilitate s Qualitate de esser condensabile.
condensar v (lat. condensare, render spisse) Pender plus dense, reducer a un volumine minor: liquefacer un gas per refrigeration e compression, le frigido condensa le vapores de aqua. Fig, – un libro in un articulo. De hic: condensabile, condensabilitate; condensationjcondensator.
