Page:Macovei-Dictionario Encyclopedic de Interlingua-1 de 4.pdf/266

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

+ chionadoxa s Bot. (ned. sneeuwroem)

+ chionantho s Bot*(ned. sneeuwvlokkenbom).

+ chio s (parola angl.) Pecietta.

+ chips spl (parola angl. ascendalia) Patatas frites salate in multo fin rondellas; iste rondella; sacchetto de – .

chir- s (apparente in eompositos) chir–, chiro–, cheir–, cheiro– (=mano). De hic: chinomante etc.; chirurgo etc.; chiroptere etc.

+ chirographia s Scientia del lineas del mano.

+ chirographic adj Relative al chirographia.

+ chirologia s Linguage del digitos del mano. chi.ro mante s Persona qui exercita le chi remanti a. De hic: chiroraantia.

chiromantia s (gr. kheir, mano, e manteia, divination). Methodo de divination fundate sur le studio del mano (forma, signos, etc.).

+ chiropodista s (ned. chiropodist).

+ chiropractica s (gr. kheir, mano, e praktikos, mittite in action) Methodo de tractamento de alicun maladias per manipulat.ion del vertebras.

+ chiropraktor s Med. Medico qui practica le chiropractica.

chiroptere adj Zool. Del natura del chiropteros. De hic: chiropteros.

chiropteros spl (gr. kheir, mano, e pteron, ala) Zoo1.Ordine de mammiferos, appellate etiam vespertiliones, characterisate per le adaptation al volo, lor membros anterior essiate transformate in alas. (Illos son por le plus grande parte animales nocturne, insectivore, ma le roussettes de India se nutri de fructos.

chirurgia s (gr. keirourgia, travalio manual) Parte del arte medical que comporta le intervention del mano nudo o armate de instrumentes; – plastic/esthetic, – vascular, – cardiac/del corde, – del arbores, – cosmetic.

chirurgie adj Que appartine al chirurgia: instrumenta – , interventi– , on/operation –, tractamento – .

chirurgo s Medico qui exercita le chirurgia: – dentista, – cardiologo. De hic: chirurgia; chirurgie

+ chitina s (gr. khiton, tunica) Biol. Substantia organic azotate del cuticula del insectos e altere anthropodos.

+ chitinose adj Biol. Continente chitina o formate de chitina.

+ chlamjde s (Spatola gr.) Antiq. Gr. Pecia de lana drappate, attachate sur le spatola per un fibula e serviente de mantello.

chlor- adj (apparente in derivates e eompositos) chlor–, chloro– (–verde). De hic: chlorosis; chlorophyla; chloro &.

+ chlora s Bot. (ned. bitterling).

chloracet- vide chloracetic.

chloracetato s Sal o ester del acido chloric.

chloracetic adj Chim. Relative al chloracetato De hic: chloracetato.

chloral s Phar. Composito que on lo obtiene facente passar un corrente de chloro refrigerate a 0ºC; hydrato de – , combination de – con aqua, utilisate in midicine qua antiseptico, calmante e hypnotico. (isto es un toxico).

+ chlorar v Adjunger chloro.

chlorate adj Chim. Que contine chloro como elemento constituente.

+ chloration s Chim. Purificar aqua con chloro; substitution de un atomo de chloro a uno de hydrogeno.

chlorato s Chi. Sal del acido chloric.

+ chlorella s (ned. chlorelle (cencellid groenwier).

chlorhydrato s Chim, dal del acido chlorhidric e de un base azotate.

chlorhydric adj Chim. Acido – , combination de chloro e de hydrogeno (HC1) que se forma in le action del acido sulfuric sur le sal marin.

chloric adj Chim. Acido – ,uno del acidos oxigenate derivate del chlo–.