Page:La storia di li Nurmanni 'n Sicilia, cuntata di lu Griddu.djvu/12

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

—Basta; lassamu sti chiacchiari, e jamu a la nostru. Chi nni purtasti di bonu?

Griddu—Ti dicu: M'haju smiduddatu supra la Storia di la Sicilia, e min t'ha' a cridiri, c'haju cupiatu, comu tanti e tanti, ca fannu li libbra, arrubbannu un pezzu di ccà, un pezzu di ddà, nautru pezzu facennusillu addittari di quarchi parintuzzu? Chi cci trasi! Iu nun haju 'nningatu a nuddu, e nun haju talïatu mancu chi si dici un libbru! e tuttu chiddu chi vi sdivacu, è tuttu sucu di la mè midudda!!

—Ppù! chi si' vapparusu! Comu si la storia si 'nvintassi! Tutta di la panza ti niscìu? dissi un Muscagghiuni.

Griddu—E pinsannu, pinsannu, lu ciriveddu mi jiu a li Nurmanni.—Bona! dissi iu; chistu è un beddu pezzu di storia, e l'amici ccà cci abbagnirrannu lu pani; pirchì l'epuca nurmanna, pri mia, è la cchiù gluriusa di la Sicilia, cà foru pri l'appuntu li Nurmanni, chi la sgagghiaru di li granfi di lu nigghiu-saracinu, e nni ficiru un regnu sistimatu e forti; e li Siciliani nn'eranu cuntintuna, cà avìanu lu re ccà. E siccomu l'occhiu di lu patruni 'ngrassa lu cavaddu, li populi si la passavanu di papa, e si gudìanu lu capiddu di la testa; e si cc'era quarcunu chi nun nutricava di nettu, e si vulìa ammuinari 'ntra la fudda, affacciava lu papà cu la ferra, e cafuddava di longu.

Ora siccomu l'epuca nurmanna è 'mpastizzata cu chidda greca e saracina, pri pirsuadirivi megghiu di tuttu lu chinu di la 'mpanata, haju a parrari un beddu pezzu di li Saracini e di li Greci.

—Pô' parrari quant'un sant'Aûstinu, ch'a nuautri nni fa' piaciri; dissi un Cardiddu.

—Jamu! jamu! dissi lu Prisidenti, sunannu la campanedda, e tutti dd'armaluzzi si nni jeru ognuna a lu sò postu.