Page:Konkani Viswakosh Vol3.pdf/657

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

माडयेचें उत्पन्न मेळपाक लागता. तेभायर सुमंगला, श्रीवर्धन, सी सी-1, मोहितनगर ह्या सारक्या सुदारीत जातींचो वापर शेतकार करपाक लागल्यात.

माडयेची लागवड सुपारेपसून करतात. सुपारेपासून तयार केल्ले रोंपे लावपाखातीर वापरतना कांय म्हत्वाच्यो गजाली मतींत दवरतात त्यो अशो- 1)रोपयो 12-18 म्हयन्यांच्यो वापरतात. 2)बारा म्हयने पिरायेच्या रोंप्यांक कमीच कमी पांच पानां आसात म्हणपाची खात्री करून घेतात. 3)निरोगी, जोमदार आनी खोड जाड आशिल्लीं रोंपां निवडटात. माडयेची लागवड करपाखातीर 2.7×2.7मी. अंतराचेर 60×60×60 सेंमी. लांब, रूंद, खोल ह्या आकाराचीं नेमां मारतात. दर एका

Areca Nut Trees- Konkani Vishwakosh.png

नेमांत अर्द किलो मसुरी फोस्फेट, अर्द किलो स्टेरामील, अर्द किलो कडूनिंबाची पेण आनी सावळ घलून नेम 40 सेंमी, भरून घेतात. जून, जुलय, एप्रिल आनी मे हे चड पावसाचे आनी गरमेचे म्हयने सोडल्यार माडयेची लागवड हेर खंयच्याय म्हयन्यांनी करतात. नेम भरून जातकच नेमांमदीं माडी लावन माती पांयांनी घट्ट दाबून घेतात. उपरांत मुळांत पालो घलतात. पावसाळ्यांत माडयेच्या मुळांत उदक सांठून शिवडी कुसपाची शक्यताय आसता. देखून नेमांनी उदक आसल्यार बायर काडटात. माडयांक अर्दवट सावळेची गरज आसता. तेखातीर माडयांमदीं मिश्रपीक घेतात वा हेर झाडां रोवन सावळेची तजवीज करतात.

माडयांपासून चड उत्पन्न मेळोवपाखातीर माडयांक भरपूर सेण तशेंच सावळ घालतात. तशें पांच वर्सां आनी ताचेवयले पिरायेचे मायेक 100ग्रॅम नत्र, 40ग्रॅम फोस्फरस आनी 140 ग्रॅम. पोटेशाची गरज आसात. हीं अन्नद्रव्यां सेंद्रीय सार्याच्या रुपान चड करून दितात.

सारें दिवपाखातीर माडयेक खोडापासून ½ मिटर अंतराचेर 30सेंमी. रूंद आनी 20 सेंमी. खोल ओळें काडून ह्या चरांत पयलीं शेणखत आनी सावळ घालतात. उपरांत सारें घलून आळें मातयेन बंद करतात.

पावस सोंपतकच माडयांक उदक दितात. थंडेतेंपार ६ दिसांनी एक फावट जाल्यार गरमे दिसांनी ३ दिसांनी एक फावट उदक दितात. उदक आळ्यांनी दितात. पूण हालीं तेंराप बरेच शेतकार ठीबक वा फवारो पद्दतीन उदक जितात. उदक दिवपाचें प्रमाण दोन पावसाळ्यांमदलें अंतर आनी जमनीच्या प्रकाराचेर आदारून आसता.

माडयांमदीं केळीं, मिरयां, जायफळ, लवंग, वेलची तिखी ह्यासारकीं पिकां मिश्रपिकां म्हण घेतात. मिश्रपिकां घेतिल्ल्यान माडयांच्या उत्पन्नाचेर कसलोच वायट परिणाम जायना. केरळ, राज्यांत सुपारेच्या बागांनी कोको, आलें, सुरींग , फारींग ह्यासाकीं मिश्रपिकां लायतात. सुपारेच्या झाडापसून ४-६ वर्सांनी उत्पन्न मेळपाक लागता.

माडयेक किडीपसून व्हडलोसो उपद्रव जायना. पूण रोगापासून माडयेचो सांबाळ करचो पडटा.माडयेचें नुकसान करपी कांय म्हत्वाचे रोग आसात. ते अशे-

1)कोळे रोगः ह्या रोगाची लागण पावसाच्या दिसांनी जाता. बुरशेपसून जावपी ह्या रोगाची लागवण जालियार बेडे झडटात. ह्या रोगाआड 1%बोर्डो मिश्रणाचो फवारो मारतात. पयलो फवारो जुनाच्या पयल् सप्तकांत आनी मागीर 30 दिसांच्या अंतरान आनीक दोन फवारे मारतात. पावसान वखद धुवन वचूं नये म्हण एक लिचर वखदाच्या मिश्रणाफाटल्यान 1 मिलि सॅन्डोव्हीट हो चिकट द्रव घलतात. 2)अळमी रोगः उदकाचो बरो निचरो जायना अशा जाग्यांनी हो रोग दिसून येता. ह्या रोगाची लागण जाल्यार माडयेचीं शेंड्याकडलीं पानां ङळदुवीं जावपाक लागतात. उपरांत शेंडो सिकता आनी झाड मरता. ह्या रोगाची लागण जाल्यार 2% बोर्डो मिश्रणाचें 1 लिटर द्रावण माडयेच्या खोडाकडेन ओततात. दर म्हयन्याक एक फावट अशें चार फवट हें द्रावण ओततात. ह्या रोगाची लागण जावन मेल्ल्यो माडयो मुळासकट हुमटावन लासून उडयतात.