Page:Konkani Viswakosh Vol2.pdf/574

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

नेवर्गी, वसंत काशिनाथ २२ फेब्रुवारी १९५६ दिसा ताची बंदखणींतल्यान सुटका जाली. भारत सरकारान ताम्रपत्र दिवन ताचो भोवमान केलो. - कों. वि. सं. मं. नेवर्गी, वसंत काशिनाथ : (जल्म : १५ ऑगस्ट १९२०, म्हापशें). सुटकेझुजारी. ताणे लिसेंवाचे दुसरें वर्स आनी मॅट्रिके मेरेन शिक्षण क्रांतीविरांक तो आदार दिताली. १९५५-५८ ह्या काळांत ताका पोलिसांनी पांच खेपे धरलो आनी २८ म्हयने बंदखणींत दवरलो. भारत सरकारान ताम्रपत्र दिवन ताचो भोवमान केलो. - कों. वि. सं. मं. नेवगी, हनुमंत ऊर्फ हेमंत बाळकृष्ण : (जल्म : १० ऑक्टोबर १९११, मडगांव). तिसवाडी. पूण बाटाबाटी वेळार पुर्तुगेजांच्या त्रासांक लागून ताचो घराबो बेळगांव गेलो. उपरांत परत म्हापश्यां येवन थंयच्यान मडगांवां येवन १९३० वसा ताणे नामनेचो चित्रकार प्रभाकर मुळगांवकर हाचेकडेन चित्रकलेचे मुळावें शिक्षण घेतलें. १९३४ वसा मुंबय, गिरगांवां ताणे केतकर आर्ट इस्टिटयुटांत तीन वसाँ शिक्षण घेतलें. उपरांत १९३७ वस मुंबयच्या जे. जे. स्कूल ऑफ आर्टस् हातुंतल्यान कलेची पदवी ताच्या चित्रांक गॉयांत व्हडलोसो वाव मेळ्ळोना तेन्ना १९४१ वसा आशिल्लयान सिनेमासृश्टीत ताका बरो वाव मेळ्ळो. थंय ताणे तीन वसाँ आर्ट डायरेक्शनाचे काम केले. १९४५ वसा चित्रां काडपाच्या निमतान भोवंडी केली. थंयच्यान ताणे ते ते सुवातीचे दर्शन घडोवपी सुमार १५० ताचीं हों चित्रां पळोवन ताका मुंबयच्या हाफकीन इन्स्टिटयुटांत चित्रकार आनी छायाचित्रकार म्हणून आपोवणे आयलें. हे संस्थेत ताणे सेगीत २५ वसा नोकरी केली आनी १९६८ वर्सा थंयच्यान निवृत जावन तो गॉयांत आयलो. १९३८ वसा ताणे काडिल्ल्या चित्रांचे गोंयांत प्रदर्शन जालें. तेन्नाचो जुईज द रेलासांव हाका ताचीं कांय चित्रां आवडून ताणे ताच्या दोन मराठी अंकांत नेमान ताचीं चित्रां येतालीं. ‘बडी माँ’, ‘सौभद्र' आनी १९८१-८२ वर्सा गोंयच्या खेळ आनी संस्कृताय खात्यान ताका पुरस्कार दिवन ताचो भोवमान केलो. ताणे चितारिल्लद्या चित्रांनी मनशाच्या तोंडावयले हावभाव (482 कोंकणी विश्वकोश : २ हावभाव दाखोवपांत तो किशाल आशिल्लो. - कों. वि. सं. मं. नेवरेकार, श्रीपादराव : (जल्म : ३ जुलय १९१२, मडकय, गॉय. मरण : १६ जून १९७७, मुंबय). गॉयचो एक नामनेचो संगीत नट. भारदस्त आवाजाची देण लाबिल्लया विसाव्या शेकडच्याच्या तिसन्या दशकांत संगीत शिक्षणाची उमेद आशिल्लया तरणाटयांच्या मुखार संगीत साधनेचे दोनूच मार्ग आशिल्ले. श्रीपादरावान आपणाल्या उपजत आवाजाच्या आनी संगिताचे आवडीच्या बळार नाटक कंपनींत प्रवेश करपाचो निर्णय घेतली. १९३० वसर्ग, रंगदेवता रघुवीर सावकार हाणे ताका आपल्या ‘रंगबोधेच्छु' नाटयसंस्थेत आपयलो आनी श्रीपादरावान पिरायेच्या अठराव्या वसा हे नाट्यसंस्थेत प्रवेश केली. हे संस्थेत रावन ताणे मानापमान, संशयकल्लोळ, वरवंचना ह्या नाटकांनी नायकाच्यो भुमिका केल्यो. ताचे पयलीं ताणे पणजेच्या श्रीमहालक्ष्मी सभामंडपांत रथसप्तमीकर समाजावतीन बसयल्लया नाटकांतल्यान विंगड विंगड भुमिका केल्यो. पूण ‘रंगबोधेच्छु' ‘नाटयरत्न’ ही पदवी दिवन ताचो भोवमान केली. १९३२ वसा नानासाहेब चापेकर हाणे, श्रीपादरावाचो ‘गंधर्व मंडळींत' प्रवेश करून दिलो. हे मंडळींत आसतना मास्टर कृष्णराव फुलंब्रीकर, विनायकराव पटवर्धन, गणपतराव बोडस, कृष्णराव चोणकर ह्या नामनेच्या आवाज बरो लागलो ना जाल्यार हे दोगूय जाण आयकुप्यांक भरपूर ‘स्वयंवर’ नाटक रंगमाचयेर येतपसून खुबशा नामनेच्या नटांनी लोंढे ह्या गायक नटांचो आस्पाव जाता. पुण जेन्ना श्रीपादरावान भीष्मकाचे भुमिकेंतल्यान ‘जाऽऽऽ भय न मम मना ’ हें गीत, आपल्या भारदस्त, पहाडी आनी धारदार आवाजांत आयकुप्यांमुखार दवरलें तेन्ना जो ताळयांची गडगड जालो ताका तोड ना अशें आयजूय जाण्टेले सांगतात. मालकंस रागांतल्या ह्या धीरोदात्त पदाक श्रीपादरावान जे तरेन न्याय दिलो तसो दुसच्या खंयच्याच नंटान दिवंक ना अशें म्हण्टात. नेवरेकारान संगिताचे मुळावें शिक्षण दतारामजी नांदोडकार हाचेकडेन घेतली. उपरांत आग्रा घराण्याची खाँसाहेब खादिम हुसेन खाँ हाचेकडेनूय