Page:Konkani Vishwakosh - Volume 4 Released.pdf/240

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

सगळ्या सिध्दींचें दान केलें. रामकृष्ण परमहंस हो देवत्ताची जीवी मूर्तूच आशिल्लो. ताचीं उतरां म्हळ्यार पढिक पंडिताचीं सुकी वचनां न्हय तर, तीं ताच्या जीवन ग्रंथाचीं पानां आशिल्लीं. तातूंत ताचे स्वताचे अणभव उकते जाल्ले म्हणूनच लोकांच्या मनार ताचो बरोच खोल छाप बसलो.

रामकृष्णान एकय ग्रंथ वाचूंक नासलो. फक्त कांय पुराणां प्रवचनां आयकल्लीं. आध्यात्मिक साधनेंतल्यान घेतिल्लो साक्षात अणभव हो ताच्या विचाराचो एकलो एकसुरो आदार आसलें. सगळें घर्म हे एक परमेश्र्वराकडेन वचपाचे मार्ग आसात ही ताची शिकवण आसली. फुडाराक ताचो पट्टशिश्य स्वामी विवेकानंद हाणें स्थापन केल्ल्या रामकृष्ण मिशन हे संस्थेवरवीं आनी तिच्या देशविदेशांत आशिल्ल्या 100 वयर फांट्यांवरवीं रामकृष्णाचो आध्यात्मिक संदेश आयज संवसारांत सगळेकडेन पावला. -कों. वि. सं. मं.

पूरक नोंद : रामकृष्ण मिशन

रामकृष्ण भट्ट – (1) : (इ. स. चो. 16 वो शेंकडो). एक नामनेचो मीमांसका. हो पारशरगोत्राचो ब्राह्राण आशिल्लो. हाचें कूळ माळव्यांतलें. ताचो बापूय माधव आनी आवय प्रभावती. रामकृष्ण भट्टाचो जल्म काशीक जालो. मीमांसा आनी वेदान्त हांचे अध्ययन तांच्या कुळांत परंपरेन चलत आयलां. रामकृष्ण रामभक्त आशेल्लो आनी धर्म हो रामचंद्राचें रुपच आसा, अशें तो मानतालो. ताणें कांय ग्रंथूय बरयल्ले आसात. तातूंत पार्थसारथी मिश्राचे शास्त्रदीपिकेचेर युक्तिस्नेहप्रपुरणी नांवाची ताणें व्याख्या केल्या. तिचेर हाचेपयलीं कोणेच टिका करुंक नासली. ताणें प्रतापमार्तंड नांवाचो ग्रंथ बरयलो. त्या ग्रंथाखातीर ताका पंडित शिरोमणी ही पदवी मेळ्ळी. भट्ट ही लेगीत ताची पदवीच आसली. -कों. वि. सं. मं.


रामकृष्ण भट्ट – (2) : (इ. स. चो 16 वो शेंकडो). काशीच्या भट्ट घराण्यांतलो एक धर्मशास्त्रकार. ताच्या बापायचें नांव नारायणभट्ट. ताणें जीवत्पितृककर्मनिर्णय, तंत्रवा कटीका हे ग्रंथ बरयले. ताका पिरायेच्या बावनाव्या वर्सा मरण आयलें. त्या वेळार ताची बायल उमा हिकाय सती वचची पडली. निर्णय सिंधूकार कमलाकर भट्ट हो ताचो पू कों. वि. सं. मं.


रामकृष्ण मिशन – संघ : स्वामी रामकृष्ण परमहंस हाचे शिकवणुकेचो प्रचार आनी प्रसार करचो ह्या उद्देशान ताचो शिश्य स्वामी विवेकानंदान सुरु केल्ली संस्था. ‘रामकृष्ण मिशन असोसिएशन’ हे संस्थची स्थापणूक 1 मे 1890 ह्या दिसा जाली. रामकृष्ण परमहंस मरणाच्या दारांत आसताना, मनीस जातीच्या उध्दाराखातीर स्वार्थाचो त्याग केल्ले आनी लोकांक उपेगी पडटले अशा संन्याशांची संघटना उबी करुंक जाय, असो विचार ताच्या मनांत आयिल्लो तो ताणें सगळ्या शिश्यांमुखार उलोवन दाखयल्लो. विवेकानंदाच्या मार्गदर्शनाखाला सगळ्यांनी काम करचे अशेंय तांकां सुचयल्लें आनी आपल्या सामक्या लागींच्या इकरा शिश्यांक भगवीं वस्त्रांय दिल्लीं. रामकृष्णाच्या मरणा उपरांत म्हळ्यार इ. स. 1898 त स्वामी विवेकानंद भारताचे भोंवडेर गेले उपरांत तो अमेरिकेक सर्वधर्मपरिशदेखातीर गेलो. ते उपरांत ताणें सगळ्या संन्याशांक आनी गुरुभावांक एकठांय आपोवन रामकृष्ण मिशन स्थापन करपाची कल्पना तांचेमुखार दवरली. कलकत्याच्या आलमबाजारांतल्या मठांत ही संस्था स्थापन जाली.

वेदान्ताचीं मुळतत्वां लोकांक समजावन दिवप, साहित्यादी सगळ्यो कला, भौतिक शास्त्रां, उददेगधंदे हांचें शिक्षण दिवप ह्या शिक्षणाखातीर जाय तसले शिक्षक तयार करप, शाळा, म्हाविद्यालयां, दवाखाने, भुरग्यांखातीर घरां आदी उपेगाक पडपी संस्था स्थापन करप आनी ह्या सगळ्या गजालींचो प्रचार करपाखातीर जाय पडपी वाङ्मय उजवाडावन विकप हीं पांच मिशनाचीं धोरणां थरलीं. पूण संस्थेचे स्थापणुके उपरांत रोखडोच भूंयकांप जालो आनी तातूंत हो मठ उध्वस्त जालो. तेन्ना स्वामी विवेकानंदान बेलूराक संस्थेचें कार्यालय सुरु केलें. गंगा न्हंयचे अस्तंत देगेर बेलूर ह्या खेडेगांवांतल्या नीलांबर मुखर्जी हाणें ताचें उद्यानगृह संस्थेक दिलें. उपरांत मठाखातीर नवी इमारत बांदली. ह्या मठांत स्वामी रामकृष्णाची