Page:Julian Tuwim - Czyhanie na Boga.djvu/56

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

A smętny — pocieszony,
A kto pracą znużony,
Odpoczywa po trudzie!
Serca się uradują,
Dusze się rozpromienią,
Dobrzy ludzie!



54