Onder de bronnen, waaruit de kennis der zeden, gewoonten en maatschappelijke instellingen van een volk geput kan worden, bekleeden de wetten, die bij een volk in gebruik zijn, voorzeker een eerste plaats. Dit geldt inzonderheid ook van de geschrevene Javaansche wetten, die tot heden toe in het vorstendom van Soerakarta in gebruik en van kracht zijn, en ook in dat van Djokjokarta, zoo veel de omstandigheden het toelaten, gevolgd worden. Niet minder belangrijk zijn deze wetten voor de kennis der Javaansche taal, daar zij een goed, en wel het beste deel uitmaken van dat weinige, dat in die taal oorspronklijk door Javanen in ongebonden stijl geschreven is. Met bedoeling van dit tweeërlei nut, voor de kennis van volk en taal beide, wordt deze verzameling van Javaansche wetten thans door mij uitgegeven. Zij bevat het voornaamste van die wetsbepalingen, waarnaar thans nog door den wereldlijken regter in het vorstendom van Soerakarta regt gesproken wordt. Het zal onnoodig zijn, omtrent de
