197
“ISa pagloba ko manghihindagat ka sa pagpadigdi 190, Elias!” an saiyang sabi na binuksan su pagolay- élay.
“Dai ko nahimo, Salomé,” an simbag ni Elias sa ha- babang tingog, “ominabot su falia asin naglibot sa dagat. Igwa duman nin sarong tatao sakuya.”
“Dids! Dios!” an rimorimo kan daraga na hiniling nin kahandalan si Elias.
Sominonod an sarong halawig na dai paggirongan: su piloto daing kadlong pinaghihilinghiling su mga honod- hénod na mga sanga nin kawayan na nagdodok6-doké nas na mga dahon.
“Nalingé kang marhay?” an hapot ni Salomé!
“Naaling? Sinda, sinda nagkarilingéa!” an simbag kan hagbayon.
“Tsabi mo saké gabés kun paano mong pinalipas su aldaw; kun madangog ko iyén sa saimong ngos6é, mag- momongaya akong marhay na garo mansana akong nasa-pagiriba nindo.”
“Tara... nagharalé... naniriré... nagarawit... asin nag-aralingdling!” daing pangataman na sominimbag.
Kan dai na nakakatagal si Salomé naghapot saiya sa paghiling asin sinabihan sya.
“Elias, mamond6é ka!”
“Mamondo?”
“Nasasabotan ko ika!” an pahayag kan daraga. ‘“Ma- mondé an saimong bihay. Nahahandal ka gayod na madayag ka ninda?”
Sarong hoyom baga bilang lominadawan sa ngosé kan hagbayon.
“May nagkukilang saimo?”
“Bakong igwa ako kan saimong pagkakatéod?” an simbag ni Elias.
“Kun iyo iyan, ano ta siring ka?”
“Nagkapira mo na sabiha sakuya, Salomé, na ako dai nagpaparakaalo.”
Idinoké ni Salomé su saiyang payo asin nagpadagos nin pagtahi, dangan sa tingog na hininguha nyang ma- ging daing pakiman-o, hominapot giraray:
“Dakol kamo?”
‘Dakol sinda!”’
“Dakol na mga babaye?”
“Dakoles™
