Page:Hærramek ja bæsstamek Jesus Kristus ođđa Testament.pdf/479

1. Kap.

471

St. Paulus girje Romalaǯaidi.

---

⁸ Audemussta Ibmelam mon gitam Jesus Kri­stus boft din buokai ditti, go din osskodek obba mailme mietta bægotuvvu.

⁹ Dastgo Ibmel, gæn vuoiŋastam mon balv­valam su barne evangelium sist, muo duođaštæ­gje læ, moft oppeti mon din muitam,

¹⁰ alelessi rokkusidam sist bivdededin ofti lik­kostuvvut, Ibmel dato mield, din lusa boattet;

¹¹ dastgo halidam din oaidnet, addem ditti digjidi vuoiŋalaš arbmoaddaldaǥaid, vai di nano­stuvvušeidek:

¹² dat læ, vai din lut mon ervosmattujuvušim oftanaǥa dinguim oftasaš osskomek boft, sikke din ja muo.

¹³ Mutto aigom di diettet galggabættet, vel­jačidam! atte davjarak miella galle læi din lusa vuolgget, — mutto gidda dam ragjai læm mon hettišuvvum, — vai šaddo mon oǯušim maida din lut, nuftgo ærra bakkeni lut.

¹⁴ Sikke Grækalaǯaidi ja Barbaralaǯaidi, sikke jiermalaǯaidi ja jallaidi mon vælgolaš læm.

¹⁵ Nuft læm mon maida, muo dafhostam, gar­ves digjidigis Romast evangelium sarnedet.

¹⁶ Dastgo hæppanaddamen im læk Kristus evangeliumest; dastgo Ibmel fabmo dat læ audo­gasvutti juokkači, gutte ossko, sikke Judalaǯaidi audemusta, ja Grækalaǯaidi;

¹⁷ dastgo dago almostuvvu Ibmel vanhur­skesvuotta oskost osskoi, nuftgo čallujuvvum čuoǯǯo: “mutto dat oskost vanhurskes son ælla.“

¹⁸ Dastgo Ibmel moarre almest almostuvvu