Page:Hærramek ja bæsstamek Jesus Kristus ođđa Testament.pdf/229

11. Kap.

221

Evangelium.

---

²¹ Go gievr ja værjotuvvum olmuš ječas vieso gattijægje læ, de orro, mi sust læ, rafhest.

²² Mutto go gievrabbo su ala boatta, ja vuoitta su, de son valdda buok su værjoid, mai ala son dorvasti, ja juoǥad su salaš.

²³ Gutte munji guoibmen i læk, muo vuosstai læ, ja gutte muo čokkim guoibme i læk, biđgi­jægje læ.

²⁴ Go buttesmættom vuoiŋ olbmu sist manna, de goike baikid son vagjol ja vuoiŋadusa occa, ja go i gavna, de cælkka: maccat aigom goattasam, gost vulggim.

²⁵ Ja go boatta, de suoppalastujuvvum son dam gavdna ja čiŋatuvvum.

²⁶ De vuolgga son ja čiečča ærra vuoiŋaid son guoibmen valdda, mak bahab læk go son ješ, ja go dak sisa bessek, de si assek dast; ja dam olbmu maŋeb dille bahab šadda, go audeb dille.

²⁷ Mutto dappatuvui, go nuft sardnomen læi, de bajedi muttom nisson olbmui sist jenas, ja celki sunji: audogas dat hæg, mi du gudi, ja dak njiǯak, maid don njammik.

²⁸ Mutto son celki: audogasak dak læk, gu­đek Ibmel sanid gullek, ja daid duokkenæsek adnek.

²⁹ Mutto go olbmuk čoagganušše su lusa, de cælkkegođi son: dat sokkagodde bahha læ, dat mærkaid gaibed, ja i mikkege mærkaid sunji addu­juvvu, æreb go Prophet Jonas mærkka.

³⁰ Dastgo nuftgo Jonas Ninivitalaǯaidi mærk­kan læi, nuft maida olbmu bardne læ dam sok­kagoddai.