Page:Deoraidheacht (1920).pdf/119

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been validated.
119
Deoraidheacht

a cheap nach raibh ’san saoghal seo acht taith­neamh gréine agus blátha áilne agus páirc­eanna breágha glasa ’na mbíonn na nóiníní agus na buidheáin agus na méaracáin Mhuire ag cromadh a gcinn, agus ag glacadh comhairle le chéile gach uair agus gach tráth shéideas gaoth? Nach bhfuil an dul amudha céadna orm-sa, a chum úrsgéal bréagach faoi’n duine féasógach sin nár fhill acht le n‑a órd a fhagháil, nach bhfuil an dul amudha céadna orm-sa is bhíos ar na filíbh úd nach bhfuil i ndá dtrian a saothair agus a saoghail acht aislingí bréagacha, béithe nár mhair ariamh agus spéar-mhná nach raibh ariamh ’sna spéar­thaibh?

Go dtachttar sibh, a lucht na gcártaí! Cad chuige nach leigeann sib dhom mo smaointe a nochtadh? Ní’l aon mhaith ann: ní fhéad­faidh mé a thuill­eadh a sgríobh­adh indiu leó.

Cluinim glórtha boga na bpáisdí atá ag déanamh aoibhnis dhóibh féin thíos fúm ar an tsráidh. Rachadh ’n‑a measg agus inn­seochad sgéal dóibh.

· · · · · · ·

Táim ’mo shuidhe ar an gcasán, leath­taobh na sráide, ar aghaidh tighe An Chasúir amach. Tá na páisdí bailigh­the timcheall orm, suas le céad aca. Tá na fuinneóga ar fhosgailt ’san teach lóisdín, agus tig liom a bhfuil ann a fheiceál idir lucht na gcártaí agus uile. Acht ní’l aon áird ag na daoinbh beaga atá ’mo thim­cheall ar an sean-teach lobhtha atá ag tuitim ó chéile le sean-aois, ná ar lucht na gcártaí atá ag tabhairt na mionn agus ag ól leanna ag an bhfuin­neóig, ná ar An gCasúr atá “ag cur tairnge eile i gclár,” ná ar an tsráid bhig ghránna ’n‑a bhfuilmid, ná ar an droch-bhaladh sheóltaí chugainn ar uairibh ar an ngaoith. Táid i bhfad ó’n áit; táid i dtír aoibhinn áluinn i bhfad i gcéin, áit nach mbíonn ocras ar pháisdíbh, ná fearg ar fhearaibh, ná feall i gcroidh­thibh na mban.

“…agus d’imthigh an mac ríogh isteach ’san gcoill úd a bhí faoi dhraoidh­eacht, agus casadh óigbhean áluinn