Page:An teagasg críosdaidhe (Peadar Ua Laoghaire, 1920).djvu/39

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

35

C. Cad í an aiṫne a bristear le smuíneaṁ drúiseaṁail?

F. An naoiṁaḋ aiṫne d’aiṫeantaiḃ Dé.

C. Cad í an aiṫne a bristear le gníoṁ drúise, nó le focal drúiseaṁail?

F. An séṁaḋ aiṫne d’aiṫeantaiḃ Dé.

C. Cad í an aiṫne a bristear le leaḃar éiṫig do ṫaḃairt?

F. An dara h-aiṫne agus an t-oċtṁaḋ aiṫne.

C. Conus a ḃrisean leaḃar éiṫig an dara h-aiṫne?

F. Mar nuair a ṫugan duine an leaḃar tugan sé Dia mar uraḋ leis, go ḃfuil an ḟírinne aige dá ínnsint, agus más éiṫeaċ atá aige dá ínsint i n-inead na fírinne, cuirean sé an t-éiṫeaċ san i leiṫ Dé, agus sin diaṁasla.

C. Conus a ḃrisean sé an t-oċtṁaḋ aiṫne?

F. Leis an mbréig féin.

C. Cad í an aiṫne ḃrisfaḋ duine a ṡéanfaḋ a ċreideaṁ?

F. An ċéad aiṫne, agus an dara h-aiṫne. Agus brisean sé an t-oċtṁaḋ aiṫne leis, mar séanan sé os cóṁair daoíne an níḋ an ċreidean sé ’n-a ċroíḋe agus sin bréag.

C. Cad í an aiṫne ḃrisfaḋ duine d’íosfaḋ feóil De h-Aoíne?

F. An dara h-aiṫne d’aiṫeantaiḃ na h-eaglaise.

C. Cad í an aiṫne a ḃrisfaḋ duine d’ḟanfaḋ breis agus bliaġain gan dul ċum faoísdine?

F. An tríṁaḋ aiṫne d’aiṫeantaiḃ na h-eaglaise agus ḃeaḋ an aiṫne briste aige ċoṁ luaṫ agus beaḋ an ḃliaġain iomlán caiṫte aige.

C. Cad í an aiṫne a ḃrisfaḋ an t-é ḋéanfaḋ díoḃáil d’á ċóṁarsain ’na ċuid?

F. An seaċtṁaḋ aiṫne.

C. Cad í an aiṫne ḃrisfaḋ duine ḋéanfaḋ díoḃáil d’á ċóṁarsain ’na ṗearsain?

F. An cúigṁaḋ aiṫne.