Page:1917 Dubliners by James Joyce.djvu/158

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

“Ó, ná corraigh thú féin, Jack, ná corraigh,” ar an t-Uasal Uí hAonghusa.

Chroith a cheann go giorraisc ar Mr Hynes agus bhuail faoi sa chathaoir a d’fhág an seanfhear.

“Ar fhreastalais ar Shráid Aungier?” a d’fhiafraigh de Mr O Connor.

“D’fhreastalas,” ar Mr O Connor agus thochail a phócaí ag lorg meabhrán dó.

“Ar thugais cuairt ar Grimes?”

“Thugas.”

“Agus cad é an taobh a bhfuil sé leis?”

“Ní thabharfadh a fhocal leis. Is ea a dúirt: ‘Ní inseod d’aon duine cén chaoi a vótálfad.’ Ach measaim go mbeidh sé ceart go leor.”

“Cén fáth?”

“D’fhiafraigh dhíom cé hiad na moltóirí: agus d’insíos dó. Luas ainm an Athar Burke. Measaim go mbeidh sé ceart go leor.”

Thosaigh Mr Henchy ag smaoisíl agus ag cuimilt a lámha lena chéile de luas mire. Ansin dúirt:

“As ucht Dé leat, Jack, agus faigh roinnt bheag guail. Ní mó ná tá cuid éigin ann fós.”

D’imigh an seanfhear ón tseomra.

“Is cath caillte é,” ar Mr Henchy, ag croitheadh a chinn dó. “D’iarras ar mhaidrín lathaí, ach is éard a dúirt: ‘Arú, anois, Mr Henchy, nuair a fheicim obair á déanamh mar is cóir, ní dhearmadfad thú, ná bíodh imní ort.’ An tincéir sprionlaithe! Muise, nach é is dúchas dó?”

“Céard a dúras leat, Mat?” ar Mr Hynes. “Tricky Dicky Tierney.”