Оцязоронь цёрась | 113 |
зонза и тусь ардозь оцязоронь цёрать мельге. Ветексть комотсь, котоцеда сатозе сонь.
— Ну, цёра, тон мезенди салайть тя алашать.
— Тя монь алашась.
— Давай алашать, а кда оду саласак, то пряцень керса.
Сявозе алашать волшебниксь и тусь. Илядсь ськамонза богатырсь и думандай: „Мон сякокс саласа тонь эшксстот“.
Тусь цёрась сонь мельганза. Мольсь сон сяка велети, сявсь тага 4 четверть вина, мольсь тага сон конюхненди, симдезень прамозост. Салазе кемгафтува замок эшксста алашать, ластясь лангозонза и сразу ётась кафкса государстват.
Стясь шовдава волшебник азорсь и корхтай слуганцты:
— Архта, тертьке конюхть чайда симома. Кильтьфтсаськ алашать и мархтонза тутама прогулкас.
Мольсь слугась, ваны — конюхне уксонкшнихть. Сась меки азорти.
— Эх, кодама алаша кильтьфтят — конюхне иредстот.
— Дайка ваномазень.
Эх*, сон ворьгодсь ни кафкса государствань вельф. Вятьке колма пильгса эльдть.
Вятезе слугась колма пильгса эльдть, ластясь азорсь лангозонза. Сисемксть комотсь, кафксоцеда сатозе.
— Эх, цёра улемс, пяк ужяль тейть тя алашась.
— Кода тейнь аф ужяль тя алашась, сон монцень.
— Кда тейть ужяль тя алашась, мондейнь вешть рьвя.
— А коста мон вешан тейть рьвя?
— Стама—стама моря потмаксса ули клянцеконь куд, ся клянцеконь кудса улихть колма стирьхть, ёмла стирть сявк тейнь рьвакс. А кда ся стирть тейне аф тусак, то тейть алаша аш.
— Тейне тяфтанга — юмама, тяфтанга юмама — думандай эсь пачканза цёрась.
— Ну, молян вешса.
Тусь вешемонза. Мольсь—мольсь сон и мусь ломань — сонць ярхцай, сонць меки ярхцафксонзон нолдай.
— Шумбрат, ялга!
— Шумбрат.
— Коза молят?
— Молян кудакс.
— Аде сявомак моньге.
И тусть кафонест. Мольсть—мольсть и ваныхть — палы тол. Сонь велькссонза кшнинь инзама, лангсонза крхтапа ломань пешкоды: „Кравул, эйндань“.
— Шумбрат, ялга! — корхтай оцязоронь цёрась.
— Шумбрат. Коза мольхтяда?
— Рьвянянь симома.
— Айда моньге сявомасть мархтонт.
8 Колхозонь эряф