богатырь | 111 |
Синь тага тусть, сатсть марлю. Марлють маренза сяшкава мазыхть, што синь тяфтамот мзярдонга исть няенде.
— Эх, братт, пяк цебярьхть марьхне. Дайте ярхцатама марьда. Алашатнень тярдясаськ, катк ваймяйхть, — корхтай фкя богатырсь.
— Ожуда, братт, васенда мон сускан. Эрьхтезе колмоксть марлють плетканц мархта, и марлюсь тусь сыйса-верса шудема.
— Вов, братт, ярхцаледе ня марьда и юмаледе, кда аф мон.
Ластясть алашаснон лангс и тага тусть сяда ичкози. Сатсть пуховой тоду.
— Эх, братт, дайте тяза алашатнень андома лоткатама, а минць маттама тя тодуть лангс, — корхтай фкя богатырсь.
Оцязоронь цёрась мярьги:
— Ожуда, васенда мадан мон.
Сон эрьхтезе тодуть плетканц мархта крезкс, и пуховой тодусь тусь сыйса-верса шудема.
— Вов, мадолеме минь и люпшталемазь, вов и минь удолеме-ба. Ну, нятнень эзда, братт, ётаме, а тяни нинге — саттама баба, фкя пильгоц менельса, омбоцесь масторса. Сонь аф вельфканза, аф перьфканза аф ётават.
Синь тусть сяда тов и сатозь ся бабать, шаштсть малазонза.
Оцязоронь цёрать алашац корхтай:
— Ну, цёра, тямак ужяльде монь, ужяльдьк эсь пряцень. Эрьхтемак монь, штоба туст верхт эздон.
Оцязоронь цёрась эрьхтезе алашать — пеке алдонза вер тусь, и комотсь бабать вельфке. А кафта брадонзон бабась нилезень.
Арды оцязоронь цёрась киге и ваны: кить трваса кузнеця, эсонза кемгафтува горна. Эрязстоне сувась сон и корхтай кузнецненди:
Йордада* горнатненди кемгафтува клещат. Монь мельгам ласьки стама-стама ломань. Кодак пачкоди тяза, сон мярьги: „Дайте тя ломанть мон сивсан“. А тинь мярьгода: „Минь пельхтяма эздот, тонк вальмава кяльцень*.
Сёлгозь кузнецне кузнецять кенькшенц и учихть бабать эса. Сась бабась и ушедсь цёрать анама. А кузнецне корхтайхть:
— Минь пельхтяма эздот, тонк вальмава кяльцень.
Бабась тонгозе вальмава кяленц, и фатязь кемгафтува клещаса сонь кяльда. Кшнинь цинзерхнень мархта сотозь мокорьхненди. Лиссь оцязоронь цёрась и ушедсь пикссемонза.
— Давай монь браднень лихтить!
Бабась кармась эняльдема. Сон кодак кафксть хакстсь, и лиссть кафцьке брадонза целайнек, алашанек-мезнек. И эста нолдазе бабать.
Ластясть синь алашаснон лангс и тусть эсь кигаст. Пачкодсть кити, коса шоворсть синь марс.
Оцязоронь цёрась и мярьги:
— Ну, братт, кона коста саде тоза и арда.
И кажнайсь тусь эсь киганза.
8*