Page:Колхозонь эряф 1937-01 50стр.jpg

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

АЛЕКСАНДР  ПУШКИН

 
Чаадаевти

И надьямань, и сетьме славань
Аф ламос васькафнесь минь онсь,
Мянць рана од пингень забавась,
Срадсь шобдавань сув*[1] лаца сон.

Но ашезь машта ненгя эрьгясь,
Минь эсонк ёрамась к“рфай,
И — роковой властьсь хоть люпштай —
Кульсаськ: отчизнась тердезь серьгядьсь.

Минь тотнай седиса учтама
Минутать — валда вольнай шить,
Любовниксь тяфта учи, шять,
Свиданьянь эсь минутонц саманц.

Мызярс честь инкса седись эряй
И воля шинкса мяльсь юрнай,
Эсь прянькень, ялгай, апак эряндьт
Отчизнань тевти казьсаськ дай!

Тон ялгай, надьяк: лиси сон,
Минь велькссонк паваз заря-тяштьсь ся,
Россиясь стяй, сонь кады онсь,
И самовластьянь пакш лангс тяштьсазь
Минь лемнекень — и тонь, и монь!

 

Январь  1937.


  1. * Сув — туман.