Caas amoroos

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Caas amoroos

Caas amoroos

....Zevi una gnott par mee buna furtuna
Al fresch, dal mees di Lui, sul penz estaat,
E pall’incert lusoor, cu dee la Luna,
Che dal niuul à vee il mostaz plataat,
Jo zevi spassizant cusi à la buna
Cul zuppon ch í denant biel dislazoot,
E la spada, chi puarti, sott’il braz
Par ogni dun, chu voles daami impaz.
Jo zei di prin, passaat chi vei il tor,
Parcè chi no vedevi christian,
Cusi biel reet à la volta dal for
Par vedee se qualchun faseva pan.
Li no chiattai nissun; e lent attor
No sintivi à ciccaa pur nanch’un chian;
Tanche di là io mi volei partij,
E zei dovent, cu stà Missar Indrii.
Quant, chi foi quasi dongia à chel balcon,
A pont sott’il siò puarti, l í da bas
Al mi parè sintij viers la preson
No sai cè cu paree ch’al lintinas,
E io, credint ch’al fos qualchi baron,
Mi tirai lenti i ú dal Vuardabas,
Chi no volevi mò iessi iuduut
Da qualchi Spionazbrubefuttuut [?].
Stoi fer un pooc, e ioot che nissun ven,
Tanchi tornavi par volee sintaa.
Passai la strada, e cui zuppiei di len
Sintij viers la Lusutta à sclaffettaa;
Jo mi fermai in piis iust cussi un len,
Ch’i no volei mo plui zimi à plataa,
Cu la plui biella, e garbada polzetta,
Graziosa, galant, lasciva, e netta....