Biblia/Vetule Testamento/Psalmos/Psalmos 102

←Psalmos 101

Le Biblia in Interlingua Psalmos

Psalmos 103→

Psalmos

102. Oh Senior, ascolta mi oration

Le psalmista lamenta su condition de oppression, ma anhela le die in le qual le Senior restablira Jerusalem e vindicara su populo suffrente.

¹Precaria de un homine afflicte, qui effunde su lamentation ante le Senior. Oh Senior, ascolta mi oration e que mi clamor monta usque a te. ²Non refusa ascoltar me in le die de mi tribulation. Inclina te pro audir mi parolas quando io te invoca e veni rapidemente in mi adjuta. ³Quia mi dies dispare sicut fumo e mi ossos adure sicut carbones in un camino. ⁴Mi corde es torrefacite e siccate sicut feno e io non vole mesmo plus mangiar. ⁵A causa de mi constante gemitos mi ossos adhere a mi carne. ⁶Io deveniva simile a un uluco in le deserto, sicut parve uluco qui vive inter ruinas. ⁷Io jace sin poter dormir, solitari como un passere sur un tecto. ⁸Tote le die mi inimicos se burla de me; illes qui me irride emplea mi nomine in lor maledictiones. ⁹Quia io mangia cinere como si illo es pan e misce mi bibita con mi lacrimas ¹⁰a causa de tu ira e furia ragiante. Vero tu me ha sasite e jectate via. ¹¹Mi dies dispare sicut umbras e desicca sicut feno.

¹²Tu, tamen, oh Senior, permane in eterno e tu renomine dura ab generation a generation. ¹³Tu surgera e habera compassion de Sion; nunc es le tempore de manifestar tu misericordia a illa; nunc es le tempore in le qual tu promitteva adjutar la. ¹⁴Quia tu populo se complace de omne lapides de su muros e se allegra mesmo del pulvere que es in su stratas. ¹⁵Le gentes respectara tu nomine, oh Senior, e omne le reges del terra essera admirate per tu gloria ¹⁶quando le Senior reedificara Sion e revelara su splendor; ¹⁷quando ille ascoltara le orationes del inope e non rejectara lor preces.

¹⁸Que su interventiones sia scribite sur registros pro le generationes futur. Tunc gente que nunc non ancora es nascite laudara le Senior. ¹⁹Quia ille prospicera de su sanctuario excelse; del celo le Senior spectara le Terra, ²⁰pro audir le gemitos del prisioneros e liberar les qui esseva condemnate a morte. ²¹Assi le renomine del Senior essera celebrate in Sion, su laudes in Jerusalem, ²²quando le gentes essera congregate in un sol populo e le regnos pagara lor tributos^[1] al Senior.

²³Ille humiliava mi fortia in le medio de mi vita e ille abbreviava mi dies. ²⁴Ma io le clamava e le diceva: “Oh Deo mie, qui vive pro semper, io te preca, non prender mi vita in le medio de mi vita! ²⁵Multe tempore retro tu disponeva le fundamentos del Terra e faceva le celos per tu manos. ²⁶Illos perira, ma tu permanera; illos inveterara sicut un vestimento. Tu los mutara sicut un roba e illos disparera. ²⁷Tu tamen, remanera semper le mesme e tu dies non venira al fin. ²⁸Le filios de tu servos se establira hic, e lor descendentes vivera securmente in tu presentia.

Notas

1. O “servira le Senior”.