იას უთხარით ტურფასა

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
იას უთხარით ტურფასა
ავტორი: ვაჟა-ფშაველა
1903 წელი
ეს ლექსი ვაჟამ თავის ცოლს მიუძღვნა, მისი გარდაცვალების შემდეგ

იას უთხარით ტურფასა:
მოვა და შეგჭამს ჭიაო,
მაგრე მოხდენით, ლამაზო,
თავი რომ აგიღიაო!
შენ თუ გგონია სიცოცხლე
სამოთხის კარი ღიაო;
ნუ მოხვალ, მიწას ეფარე,
მოსვლაში არა ყრიაო.
ნუ ნახავს მზესა, ინანებს,
განა სულ მუდამ მზეაო!
მიწავ, შენ გებარებოდეს
ეს ჩემი ტურფა იაო,
შენ უპატრონე, ემშობლე,
როგორაც შენი ზნეაო.