Лукать Святой Евангелияц/ВО/15

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Лукать Святой Евангеліяцъ  (1891) , translated by Афъ содафъ (анонимъ)
Глава 15-я.
Васенце орфографіясь (ru: Исходная орфографія; en: Original orthography)
[ 86 ]

Глава 15-я.

Сизьгемень кафксувэце пакшъ.1 Іисусэньди сашенцьть сембя тацькянь прдайхня да крефуфня кулцэндэмэнза Сонь. 2 Фарисейхня да книжникня пеняндасьть кортазь: Сонъ прьняндай крефуфнень да ярцай синь мартэстъ. 3 А Сонъ азызя теестъ вага тя ёфксьть: 4 кинь тинь эздэнэнтъ уленьдеряйхть сяда учанза, да фкять синь эздэстъ имафтэньдерясы, афъ кацынень ли сонъ вейхксагемень вейхксэтьнень шава вастцъ, да афъ моли-ли имафть мельгя, сонь мумэзэнза. 5 Мумда меля сявсы сонь кенярьдезь эсь лафту прязэнза. 6 Куду самда меля прдасыня сонъ кельгемя ялганзэнъ, да шабранзэнъ да мярьги теестъ: кенярьдеда монь мартэнъ, монъ муйня имафъ учазень. 7 Мярьганъ тееньть: менель-лангсэнъ-га фкя крефувэнь каиндамань инкса вейхксэгемень вейхксые праведникта сяда лама кенярьдемась [ 87 ]ули. 8 Али кодама ава, уленьдеряйхть сонь кемень драхманза да фкять синь эздэстъ имафтэньдерясы, афъ кэрьвясьти шта-толъ, да афъ кармай кудэнцъ теемя, да драхмать мувэмсъ цебярьста вешеньдемя. 9 Мумда меля тердьсыня сонъ ялганзэнъ да шамбранзэнъ да мярьги теестъ: кенярьдеда монь мартэнъ, монъ муйня имафъ драхмазень. 10 Мярьганъ тееньть: стама кенярьдема уленьди Шкайень ангелхнэньди фкя крефувэнь каендамань инкса.

Сизьгемень вейхксыеце пакшъ.11 Тага мярьгсь: фкя ломанень ульсьть кафта цёранза. 12 Ёлмась мярьгсь алянцты: аляй, макскъ моньдине, мзяра теень сави паршить эзда. Аляцъ явэзя теестъ паршіенцъ. 13 Афъ лама шинь ётамда меля, ёлма цёрась кочказя сембя паршіенцъ, да тусь ичкези мастэрсъ; тоса кальдявста эрязь ётафтэзя сембя паршіенцъ. 14 Коста сонъ сембя паршіенцъ ётафтэзя, ся мастэрса ульсь вача киза; сонъ кармась пичедемя. 15 Эста мольсь да пець ся мастэрэнь фкя ломаненьди; ся кучезя сонь эсь паксязэнза тувэ ванэма. 16 Сонъ радэль пекэнцъ топафтемсъ тувэнь ярцама церяда, да нядэнъ-га ки-вэкъ ашэзь [ 88 ]максся теенза. 17 Эста сонъ сась эсь мелямэзэнза да мярьгсь: мзяра монь алязень сивэтьфэнза топодемсъ ярцайхть кшида, а монъ тяса вачэда куланъ. 18 Сэрканъ да молянъ эсь алязьти да мярьганъ теенза: аляй, монъ крефъ тіень менельть каршэсъ да тонь каршэзтъ-ка. 19 Тяни монъ эсь сиветьфнень ётксъ. 20 Сэркась да тусь сонъ эсь алянцти. Мзярда сонъ нень-гя ичкезель, няезя сонь аляцъ да ужяльксъ теенза арась, ласьксь (каршезэнза), ашкэтць кэргазэнза да палсезя сонь. 21 Цёрась мярьгсь теенза: аляй, монъ крефъ тіень менельть каршэсъ да тонь каршэзтъ, — монъ тяни афъ пчканъ теть цёраксъ арамсъ. 22 Аляцъ мярьгсь эсь урензэнди: кандэда энь цебярь адёжатъ, да щасьть сонь, кядезэнза максэда сурксъ, а пильгезэнза кемэтъ. 23 Вятеда аннефъ вазъ да печкесьть; карматама ярцама да кенярькшнемя. 24 Веть тя монь цёразя кулэфэль да эриклась: имсесь да мувсь; да кармасть кенярькшнемя. 25 Оцьу цёрацъ ся пинькть паксясэль, куду самста, кода сонъ пачкэць куцнэнъ маласъ да кулезя морамать да кенярькшнемать, 26 терьць фкя уре да кизефтезя: мезе тя тяфтамсь? [ 89 ]27 Сонъ мярьгсь теенза: тонь братця сась, да аляця тонь, сонь шумбраста саманцъ инкса, печксь аннефъ вазъ. 28 Сонъ кяжіясь да афэлексэль сува куду-га. Аляцъ сонь лись да терьць эсэнза. 29 Сонъ мярьгсь алянцъ каршэсъ: вага монъ мзяра киза работань теть, да мзярдэнъ-га ашэнь лисеньдя тонь валстэтъ; а тонъ мзярдэнъ-га ашэть максся теень сява[1] вярэске-вэкъ, штобэ теень симэмсъ-ярцамсъ ялганень марта. 30 А мзярда сась тя, усксефъ ава марта тонь паршіень имафты цёраця, тонъ печкеть теенза аннефъ вазъ. 31 Аляцъ мярьгсь теенза: цёразя монь! тонъ проксъ монь мартэннатъ, сембя, мезезя ули монь — ся тонь. 32 А сянь кувалмэва эрявэль веселгаткшнемсъ да кенярькшнемсъ: штэ тонь тя братця кулэфэль — тяни эриклась; имсесь — тяни мувсь.


  1. каза.