БАЙБАЙЛАМОҚ 1 Бай-бай дея, афсус, ажабланиш, таҳсин, норозилик кабиларни ифодаламоқ, билдирмоқ. Мамарайим афан-ди байбайлаб келиб, кавушни дарров олди. М. Исмоилий, Фарғона т. о. Бир гам апил-тапил калласини сувга пишаётганда, қоровул чол кўзи тушиб қолиб, байбайлади. X. Султонов, Онамнинг юрти. Икки киши Азизийнинг бай-байлашига қарамай, чалпак қилиб, Қодир-жоновнинг уйига судрашди. «Муштум».
2 кўчма Амалга ошмай қолмоқ. Кунлик график байбайлаганича қоғозда қолиб кетди. «Муштум».