БАДКАРДА \ф. — ёмон ишлар қи-
лувчи] кам қўлл. 1 айн. бадкирдор. Бир бадкарда сўз сўзласа, ҳеч қулоқ солгувчи бўлма. «Эрали ва Шерали». Бадкардага кўнма зинҳор, Ҳушёр-дирсан, ақлинг бисёр. «Эрали ва Шерали».
2 Ёмон отлиқ, ёмон ном чиқарган. Бадкарда одам.