Štó tu khodźi po mojim rowje

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
nadpis Štó tu khodźi po mojim rowje
awtor narodna pěsnička (public domain)
lěto
žórło J. E. Smoleŕ: Pěsnički Hornich a Delnich Serbow / texty.citanka.cz
licenca public domain
nota stary prawopis

    "Štó tu khodźi po mojim rowje,
    zhibuje trawku zelenu?"

    Khodźi tu z hroda młody pan,
    zhibuje trawku zelenu.

    "Rjekń ty swojej młodej pani,
    zo dri mi druhi kitel šić!

    W tym ja ležeć njemóžu,
    w tym ja ženje njezhniju!

    Štwórtk je wječor zašiwany,
    sobotu wječor došity!"

    Šoł je pan do dwora domoj,
    žałostnje jara płakaše.

    Pani z woknom dele hlada,
    swojeho pana wuhlada.

    "Pře čo płačeš, młody pano,
    boli će twoja hłowička?"

    "Mje njeboli nic hłow´čka moja
    a tež mi hewak ničo njej';

    ty driš swojom' njeboh panej
    jedyn druhi kitel dać.

    W tym wón ležeć njemóže,
    w tym wón ženje njezhnije!"

    "Štó tu khodźi po mojim rowje,
    zhibuje trawku zelenu?"

    Khodźi tu z hrodu młoda pani,
    zhibuje trawku zelenu.

    "Ja ći druhi kitel njesu!"
    Row so rjenje wotewri.

    "Stup ty ke mni do mojoh' rowa,
    wostaj sej kluče před rowom!"

    Młoda pani do rowa stupa,
    žałostnje jara płakaše.

    "Pře čo płačeš, młoda pani?
    Je tebi žel twojoh' nowoh' hrodu,
    je tebi žel twojoh' młodoh' pana,
    je tebi žel drobnych dźěćatkow?"

    "Mi nic njej' žel nowoh' hrodu,
    mi nic njej' žel młodoh' pana,
    mi nic njej' žel drobnych dźećatkow,
    štož jenož małoh' Micholatka.

    Micholatko, njebožatko,
    we tujawcy ćiše spaše,
    Katržinka mólička,
    ta jeho rjenje kolebaše.
    Tej stej dwě młodej syrotcy,
    tymaj wy křiwdy nječińće.
    Štóž b'dže jimaj křiwdu činić,
    temu so derje njepóńdźe!"