Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/94

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

i 15 żydów. B. należy do parafii rz. kat. i gr. kat. Obertyn. Tej ostatniej B. jest filią.

Bałaje, czyli Baje zwany przys. miasta Lubaczowa, położony po północno-wschodniej stronie tego miasta, przy granicy ze wsią Młodowem.

Bałajcy, rz., lewy dopływ Niemna w powiecie nowogródzkim gub. mińskiej, przyjmuje rz. Detomlankę.

Bałajki, wś, gub. witebska, między Lucynem a Opoczką.

Bałakałka, ob. Miedianka.

Bałakirowo, wś, gub. władymirska; st. dr. żel. moskiewsko-jarosławskiej.

Bałakiry, wś, pow. kamieniecki, gm. Kujawy, paraf. Skazińce, 214 dusz męz. włość, 84 jednodworców na czynszu, 322 dz. ziemi włość, wieś bezleśna; ziemi używalnej dworskiej 551 dz., należała do klucza gródeckiego Mniszchów, dziś Wilczopolskich. Dr. M.

Bałakleja, Bałykleja, 1). mko, pow. chorolski, gub. pułtawska, 3282 mk., o 1306 w. od Petersburga odległe, ma bank miejski.

2). B., wś., pow. czerkaski, nad ściekami trzech rzeczek: Serebranki, Miedzianki i Bałaklejki, o 10 w. od Śmiły, z którą stanowi jeden majątek, należący do hr. Bobryńskiego. Mieszk. 2788 prawosławnych, z tych 650 przy fabryce, przesiedlonych z gub. tulskiej. Cerkiew parafialna. Cukrownia 1838 założona, produkująca 62,300 pud. mączki cukrowej. W 1741 r. liczono tu 101 chat (Wizyty czehryńskiego dekanatu za ten rok). Sama nazwa wioski tatarska pochodzi od caryka złotej hordy Bałakłaja, który długo tu stał obozem w czasie wojny ze Skirmuntem Michajłowiczem ks. nowogrodzkim r. 1221 (Kochowski t. I str. 247). Ziemi 3917 dzies., drugorzędny czarnoziem. Gospodarstwo postępowe. Zarząd gminny w tejże wsi, policyjny w Smile. Por. Bałykleja.

Balaklejka, rz., w dorzeczu Dniestru. Nad tą rzeczką wieś Bałakleja w pow. czerkaskim, wpada do rzeki Taśminy w tym powiecie.

Bałakława, miasto nadetatowe portowe nadmorskie, w gub. taurydzkiej, pow. jałcki, 781 mk., o 2020 w. od Petersburga, 84 od miasta gubernialnego a 12 w. od Sewastopola. Stacya pocztowa. (W Dykcyonarzu Echarda B. jest też nazwaną: Jambol).

Bałakowo, wś, w gub. samarskiej, pow. mikołajewski, 2715 mk., o 1576 w. od Petersburga, o 1 w. od Wołgi, st. poczt. i przystań statków parowych.

Bałamarka, rz., lewy dopływ Irszy.

Bałamącek, pustkowie, pow. odolanowski, ob. Bonikowo.

Bałamutka, strumień, dopływ rz. Nastaszki (ob.).

Bałamutowicze lub Bałamutówka, wś, pow. ihumeński, nad rz. Ptyczą, w gminie dudzickiej, w 1 stanie policyjnym (uździeńskim), w 4-tym okręgu sądowym. O 35 w. od Mińska. Wieś ta w wybornem położeniu, w żyznej glebie, mająca obfite łąki nadrzeczne, należała do Radziwiłłów i przez Stefanią Radziwiłłównę przeszła do Wittgensteina. Dziś włościanie są wolni a mając dogodne warunki stanowią prawdziwie zamożną osadę; niektórzy z nich posiadają kapitały, kupują ziemię na własność i budują piękne domy. Al. Jel.

Bałamutówka, wś, pow. proskurowski, gm. Szarawka, ma 343 dusz męz., 7 jednodworców, 791 dz. ziemi włość, 625 dz. ziemi dworskiej; w tej liczbie lasu 35 dz. Należała do Pomorskich, Pohoreckich, dziś Poraj-Koszyca. Dr. M.

Bałamutowo lub Maługowo, niem. Balamutowen lub Malugowen, wś, pow. ełcki, niedaleko Grabnika.

Bałanda, mko w gub. saratowskiej, 6659 mieszkańców, o 1383 wiorst od Petersburga, o 60 od miasta gubernialnego.

Bałanda, rz., nad którą wś Kochanówka, w pow. czehryńskim. Ujście B. do Suchego Taszłyku naprzeciw wsi Bałandyny w tymże powiecie.

Bałandyekie jezioro w pow. kobryńskim, rozległe na pół mili kw.; woda jego w lecie pokrywa się cała bujną roślinnością i kwiatami i wygląda na kwiecistą łąkę. Gnijące rośliny tworzą szkodliwe miazmaty i zatruwają wodę. Za pomocą strugi łączy się ono z rzeką Piną.

Bałandycze, wś, pow. piński, niegdyś własność jezuitów pińskich.

Bałandyna, wś, p. czehryński, nad rz. Suchym Taszłykiem, wpadającym do Taśminy, o 26 w. od Czehryna. Mieszk. 2180 prawosł., 25 kat., 40 żydów. Cerkiew parafialna. Należy do wielu właścicieli. W samej wsi 6 starożytnych mogił i na polach 10, w których żadnych poszukiwań nie robiono. Nazwa B. ma pochodzić od dwóch słów ruskich „bieło dno“ ponieważ wszędzie tu na głębokości 1—1 i pół arszyna znajduje się biała glina, w którą cała okolica się zaopatruje. Ziemi 4700 dzies., drugorzędny czarnoziem. Zarząd gminny w tejże wiosce, policyjny w mieście Aleksandrówce. R. 1860 miała 449 domów. Kl. Przed.

Bałandziuki, przysiółek do Wyszenki (ob.).

Bałanówka, wielka wieś w pow. olhopolskim, nad rz. Bernadynką, o 25 w. na płn. od Olhopola, dusz męz. 1615; ziemi włościan. 2915; właściciela wsi 5680 dz. Należy do Sapiehów i Potockich. Do klucza tego należy kilka wsi zawierających 9,000 dzies. ziemi, obłożonej podatkiem; w r. 1860 miała 3357 mk., 550 dm., 2 cerkwie.

Bałaszewo, wś, pow. siebieski, st. poczt. między Opoczką a Newlem.