Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/300

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Bolesławowo, 1.) wieś, pow. krotoszyński, 23 dm., 233 mk., 4 ew., 229 kat., 15 alf. 2.) B., wieś, pow. gnieźnieński; 6 dm., 54 mk., 11 ew., 43 kat., 19 analf.

Bolesta, starodawne imię i nazwisko licznego bardzo rodu, który dał początek setkom rodzin polskich. Głównem gniazdem ich było Płockie, gdzie większa część województwa zastawała w ich ręku, lecz rozpostarli się zresztą po wszystkich prowincyach dawnej Polski. Nazwa tego rodu stała się źródłosłowem takich nazw miejscowych jak: Bolesty, Boleszczyn, Boleszczyce (por. Enc. Org.).

Bolestraszyce, dolne i górne, wieś, pow. przemyski, o 5 kil. na północny wschód od Przemyśla, nad Sanem. Przestrzeń posiadłości większej: roli ornej 731, łąk i ogr. 195, past. 3, lasu 176; posiadłość mniej. roli ornej 868, łąk i ogr. 182, past. 176 morg. Ludność rzym. kat. 401, gr. kat. 572, izrael. 353: razem 1326. Należy do par. rzym. kat. w Żurawicy, gr. kat. parafią ma w miejscu, do której należy także Wola Bolestraszycka; cała ta parafia, należąca do dekanatu i dyecezyi przemyskiej, liczy 917 dusz. Właściciel większej posiadłości Julia hrabina Michałowska.

Bolesty, 1.) wś, nad rz. Tuczną, pow. konstantynowski, gm. Olszanka, par. Hadyszów. O 5 w. na połud. od Łosic. R. 1827 r. było tu 22 dm. i 119 mk., obecnie 22 dm., 145 mk., 300 morg. ziemi. 2.) B. stare i nowe, dwie wsie, pow. suwalski, gm. Wólka, par. Raczki, nad jez. t. n., trzy mile od Suwałk. B. stare liczą: 13 dm. i 86 mk., B. nowe 18 dm. i 82 mk.

Bolesty, wś w gub. grodzieńskiej, dawnej ziemi bielskiej.

Bolesty, jez., pow. suwalski, gm. Wólka. Długość jego 6½ wiorst, szerokość do 300 sążni, a głębokość do 50 łok. Obszaru ma do 90 morgów. Obfituje w ryby, sumy, sielawy, szczupaki, liny, okonie i leszcze; od jeziora otrzymały nazwę dwie wsie, leżące w pobliżu. Przepływa przez nie rz. Rospuda. Br. Ch.

Boleszczyce, wś i folw., nad rz. Mierzawą, pow. jędrzejowski, gm. i par. Sędziszów. R. 1827 było tu 32 dm. i 212 mk.

Boleszczyn, wś rządowa, pow. turecki, gm. Wichertów, par. Boleszczyn, na prawo ode drogi z Uniejowa do Turka. Posiada kościół par. murowany. Wieś ta należała do arcybiskupów gnieźnieńskich, którzy tu 1597 r. utworzyli parafią i zbudowali kościół. Obecny wzniesiony z cegły 1818 r. R. 1827 r. było tu 43 dm. i 359 mk., obecnie 65 osad. Par. B. dek. tureckiego; ludność zamożna i pracowita; 2319 dusz w parafii.

Boleszyn, wś i folw., pow. opatowski, gm. i par. Waśniów. Szkoła początkowa. B. należał już w 1351 r. do benedyktynów łysogórskich (ks. Gacki). R. 1827 r. liczył 25 dm. i 190 mk., obecnie 44 dm., 302 mk., 396 morg. ziemi dworskiej i 673 m. włośc. Tu ur. się Wincenty Reklewski, żołnierz-poeta.

Boleszyn, wieś włościańska, pow. brodnicki, obszaru ziemi ma 4756 morg., mieszkańców 355, z pomiędzy których katolików 320. Szkoła jest w miejscu. Kościół parafialny katolicki, wraz z całym dekanatem gorznieńskim, należał dawniej do dyecezyi płockiej; po rozbiorze, w skutek bulli „de salute animarum“ został przyłączony do chełmińskiej dyecezyi. B. słynie naokół z pobożnych pielgrzymek, które wierni podejmują do cudownego obrazu Matki B. Bolesnej, znajdującego się w tutejszym kościele; nawet z królestwa i z Mazur wiele tu osób przychodzi na odpusty. Dm. 44. St. p. Lidzbark. Kś. F.

Boleszyn, dziś Pollentschine (ob.).

Bolewice, niem. Bollwitz, wieś, królewszczyzna, pow. bukowski, 2197 morg. rozl., 83 dm., 796 mk., 61 ew., 735 kat., 167 analf.; stac. poczt. w miejscu; stac. kol. żel. Nowy Tomyśl o 9 kil. 2.) B., niem. Neubolewitz, folw., pow. bukowski, ob. Lipie (Gross-Lipke) i olędry. 3.) B., niem. Bollwitz, wieś i nadleśnictwo, pow. bukowski; 2 miejsc.: 1) B., 2) nadleśnictwo Buchwerder; 16 dm., 232 mk., 56 ew., 176 kat., 51 analf.; st. kol. żel. Nowy Tomyśl o 9 kil. 4.) B. Nowe, olędry, pow. bukowski, 28 dm., 188 mk., 102 ew., 86 kat., 35 analf.

Bolewo, folw. pryw. i wieś włośc., wraz z wsią Budy Bolewskie w pow. ciechanowskim, gm. Regimin, par. Lekowo, nad rz. Łydynią położone; liczą 197 mk., 23 dm., rozl. ogółem 509 morgów, w tej liczbie włośc. 334 morgów.

Bolęcin, 1.) wś, pow. konecki, gm. i par. Borkowice, leży przy drodze bitej, posiada 16 dm., 148 mk. i 210 mórg ziemi włośc. 2.) B., folw. pryw., pow. płoński, gm. Kuchary, par. Krulewo, nad rz Działdówką, liczy 5 dm. i 33 mk.; ma smolarnię, należy do dóbr Drożdżyn.

Bolęcin, ob. Bolencin.

Bolęczyn, niem. Bollentschin, przysiołek wsi Szywałdu, pow. sycowski.

Boliarów, węg. Bolyar, wieś w hr. szaryskiem (Węg.), kościół katol. filialny, obszerne pastwiska, bujne łąki, lasy, 442 mk. H. M.

Bolica, szczyt we wschodniem paśmie Babiej góry, 1384 m. wys.

Bolim czy też Bolmo, dawne imię, stanowiące źródłosłów nazw: Bolimów, Bolmin (Bolimin właśc.), a w skróconej formie Bol, nazw takich jak Bolewo, Bolin, Bolów, Bolowice. Br. Ch.

Bolimin, wś szlach., pow. chełmiński, po niem. Gross-Bolumin, par. i st. pocz. Ostromecko, 3961 m. rozl. (1285 roli ornej, 5 łąk, 77 past., 2594 lasu), 6 dm., 111 mk., 88 kat. W r. 1834 zapomniana przez ówczesnego landrata, czyli naczelnika powiatu w spisie dóbr szlacheckich, nie używała praw wsi szl. aż do