Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/122

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Bądkowo, 1). wś, pow. nieszawski, gmina i par. t. n. Istnieje tu kościół parafialny, którego erekcya zaginęla, ale mury świadczą, ze pochodzi z 14-go wieku; postawiony z cegły bez tynku, ma na czele wieżę czworogranną. B. w 1827 miał 37 dom. i 387 mk. Dobra B. mają rozległości 1659 morg. Par. B. dek. nieszawskiego 2020 par. Gmina B. należy do s. gm. okr. II; st. p. w os. Osięciny, od Nieszawy wiorst 21. W gminie istnieją: olejarnia, 3 cegielnie, młyn wodny, szkoła początkowa; ludn. 4967. Rozleglość ogólna 17,882 morg., w tem dominalnych 13,329 morgów, włościaińskich 4,523 m. 2) B., wś, pow. ciechanowski, gm. i par. Sońsk, przy drodze z Nowego Miasta do Ciechanowa, o 11 w. na połud. od Nowego Miasta. W 1827 r. było tu 23 dm. i 242 mk. 3). B. kościelne, B. jeziorne i B. rochny, trzy wsie przyległe sobie nad rz. Skrwą, pow. lipnowski, gm. Brudzeń, par. Bądkowo. Leżą o 2 w. na półn.-zach. od Brudzenia, na drodze do Turzy. B. kościelne ma kościół paraf. murowany z 1778 r., fundacyi Michała Poniatowskiego bisk. płockiego; 224 morgi rozl., właśność włościan, liczy 14 domów, 135 mk., ma szkołę początkową. B. jeziorne ma 228 morgów rozl. Par. B. dek. lipnowskiego, 2847 wiernych. B. Ch.

Bądzikowo, niem. Bansekau, Bantzkau, wś, pow. słupski, na Pomorzu.

Bądzyn 1). B. i Bądzyn Ruda, wsie, nad rz. Działdówką, pow. mławski, gm. Rozwozin, par. Lubowidz. Leży na wzgórzystem wybrzeżu nad doliną Działdówki, o 6 w. na póln.-zach, od Żuromina, przy drodze do Lubowidz. W 1827. B. liczył 16 dm. i 152 mk. B. Ruda ma fabrykę żelaza, która zatrudniała 8 robotników i produkowała za 21,000 rs. rocznie. 2). B., wś poduchowna, pow. łódzki, gm. Górki, par. Tuszyn, przy drodze z Tuszyna do Łasku; st. poczt. w Wadlewie. B. Ch.

Bągart, niem. Baumgart, 1). wś, powiat sztumski, z kośc. paraf. katolickim, niedaleko Kiszporka. 2). B., folw., pow. chełmiński, niedaleko Unisławia. 3). B., folw. tamże, niedaleko Zyglądu. 4). B., wś szlach., pow. suski, zwana Mały B. lub Namirowo, niedaleko Mikołajek.

Bąk, wś, pow. chojnicki, par. Wielle.

Bąka, ob. Bąków na Szląsku austr.

Bąków, 1). wś i folw. rządowy, pow. opoczyński, gm. Russinów, par. Nieznamirowice. W 1827 r. było tu 12 dm. i 105 mk. 2). B. lub Bonków, wś i folw., pow. Końskie, gmina Szydłowiec, par. Wysoka, gruntów włośc. 201 morg, folwarcznych 964 m. W 1827 r. było 20 dm. i 123 mk., obecnie 19 dm. i 139 mieszk. Młyn dworski o l kole na rzeczce bez nazwy (Opuszczone u Zinberga). 3). B. dolny, górny i poduchowny, trzy wsie rządowe, we gm. Bąków, pow. łowicki, 116 dm., 414 mk., odl. od Łowicza 18 w. B. górny posiada kościół par., stawiany około r. 1400 i szkolę gminną. Par. B. dek. łowickiego 1900 dusz. Gmina B. obejmowała w 1878 r. 24 wsi i 1 folw., liczyła ludności 7930, w tem męż. 3990, kob. 3941; według wyznań: kat. 7848, izrael. 11, ewang. 71. W gminie istnieje olejarnia. Urząd gminny we wsi Zduny.

Bąków, wś, z przysiołkiem Bartnią łąką, pow. tarnobrzeski, o 4 kil. od Rozwadowa; w Rozwadowie ma st. p. i par. rz.-kat.

Bąków, Bąka, niem. Bonkau, wś, pow. strumieński, na Szląsku austr., w par. katol. Strumień; wraz z Rychułdem rozl. morg 909, ludności 429.

Bąków, niem. Bunkei, wś, pow. sycowski, par. Goszcz, 2 mł. wodne; jeden z nich Wieczorka zwany.

Bąków, potoczek górski, wypływa w lesie na południowo-wschodnim stoku góry Bąkowem zwanej, w obrębie gminy Peweli w pow. żywieckim, i po krótkim biegu w kierunku poludniowo-wschodnim uchodzi do potoku Pewełki, doplywu Koszarawy. Br. G.

Bąkowa, wś i folw., pow. iłżecki, gm. Łaziska, par. Wielgie, ziemi dworskiej 2074, wlościańskiej 443 morg. W 1827 r. było 24 domów i 177 mieszk.

Bąkowa góra, wś i folw., nad rz. Pilicą, pow. noworadomski, gm. Masłowice, par. Bąkowa góra. Leży na wyniosłej górze, panującej nad przyleglą doliną Pilicy, o 6 w. na półn. od Przedborza. Posiada kościół par. murowany i gorzelnię. Par. B. góra dek. noworadomskiego 2289 dusz. Dobra B. góra, własność A Ostrowskiego, składają się z folwarków: B.-g., Dęba, Kalinki, Majkowice i osady karczmarskiej we wsi Zbyłowicach; ogólny obszar wynosi 2461 morg, w tem 1386 m. ziemi ornej. W 1827 r. było tu 37 dm. i 278 mk., obecnie 66 dm. i 690 mk.; włościanie mają 446 morg. ziemi.

Bąkowice, wś, z przysiolkiem Suszyca Mala, pow. staromiejski, o 1 kil. od st. poczt. Chyrów, w par. rz.-kat. Chyrów, na prawym brzegu Strwiąża. W roku 1823 miała 32 domy, 195 mk.

Bąkowice, Banków, niem. Bankwitz, wieś w pow. namysłowskim, o 2 m. od Namysłowa, ma par. kośc. katol. Parafia dek. namysłowskiego. Do B. należy też wś Bielice, Boehlitz, przysiołek.

Bąkowiec, wś, poduchowna, pow. kozienicki, gm. i par. Sieciechów; posiada urząd gm. W 1827 r. liczyła 29 dm., 266 mk.

Bąkowo, 1). niem. Bankau, dobra w pow. gdańskim, st. p. Loeblau. 2). B., niem. Bankow, wś, pow. słupski, na Pomorzu 3). B., ob. Bękowo. 4). B., ob. Bonkowo.

Bąsak i Bąsacka Pastwa, niem. Bohnsack