La iracego di Nero
Jump to navigation
Jump to search
Nero sentis su koaktata facar ulo. On ridikuligabis ilu. Yen ilua rezonado:
“Hike omno esis en ordino til ke, certen-die, arivis, de ula loko dil provinci, du astonanta personi. Li nomesas Petro e Paulo, od ula de ta nomi, quin on nul-tempe audabas. De pos ilia arivo, la vivo en Roma divenabas ne-sufrebla. Li juntigas cirkum su amaso de homi, e li obstruktas la cirkulado pro sua mirakli. To esas advere ne-tolerebla. Me, la imperiestro, ne sucesas repozar. Kande me vekas matine e regardas tra mea fenestro, l’unesma kozo quan me vidas es eventar ula miraklo che mea dopa gardeno.”