(ვაჟაო, დილის მზის სხივო...)
Jump to navigation
Jump to search
ვაჟაო, დილის მზის სხივო... ავტორი: ანა კალანდაძე |
1955 |
ვაჟაო, დილის მზის სხივო,
ხან მთებზე ნისლთა დინებავ,
შუაფხოდან რომ მიდიხარ,
გული რად გაგეტირება?
შენ თუ არ იცი მიზეზი,
აბა, ვის ეცოდინება?
გადმოდი, გადმოაშუქე
ლურჯ თხილიანას კალთები.
რა დაშავდება? არც რაი
გნახავ და... გამეხარდები!