კაკლის ხე მთაწმინდაზე

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
კაკლის ხე მთაწმინდაზე
ავტორი: გალაკტიონ ტაბიძე
1916 წელი


თითქო დაეშვა შავი ფარდები,
ღამის წყვდიადში ისე მწარდები.
ცივია გული? არ შეუყვარდი?
არაფერია, შეუყვარდები.
თითქო რაიმეს ნიშნავს, რომ ბნელი
ღამით იმავე მეგობარს ელი,
არაფერია, არაფერია -
მოვა სხვა უფრო დაუძლეველი.
წარსულზე ოხვრას რისთვის უნდება
ყოველი დღე და შებინდბუნდება?
თითქო ბერდები? არაფერია!
ათასი წლისაც არ დაბერდები.